Küçük adam kimseye yakalanmadan kötünün inine doğru ilerledi. Ona yeryüzündeki hiçbir şey engel olamadı. Ve o masumiyet kendini kötünün kollarına bıraktı.
Küçük elleri arasındaki kutuyu açıp taşı ona uzattı.
Zaman akmayı bıraktı.
Küçük adam masumca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*2. Bölüm: Hodbin Bedelleri
•
"Unutup gülümsemek, hatırlayıp da üzülmekten çok daha iyidir."
C. Rosetti
●
Ormanın hükümdarı tahtında oturmuş hizmetkârının söylediklerini dinliyordu. Sonunda yüzyıllardır beklediği gün gelmişti.
"Elfler onları almaya gitti efendim. Her şey söylediğiniz gibi ilerliyor."
"Devam et." dedi ormanın hükümdarı büyük bir nefretle.
"Gece yarısından en geç bir saat sonra burada olurlar."
Zevkle sırıttı ormanın hükümdarı.
"Önce elflerin tarafına gidecekler. Elfler onlara oyunun kurallarını anlatacak. Sonra da her şey planladığınız şekilde gelişecek efendim." dedi hizmetkâr başını daha çok önüne eğerek.
"Güzel." dedi ormanın hükümdarı. "Çıkabilirsin." diye devam etti.
