7

3.1K 114 30
                                    

Bu bölüm sweetyagmurr  sana gelsin gıı

Multi:Ege Kaya

Menekşe'den

Karşımda bit adet bana sinirle bakan Kerem abi ve bir adet Sema abla vardı.Koltukta dik konuma geldim ve olanları anlatmaya başladım.

Çardaktan kalkmış eve girmiştik ve Sema ablalar bana hesap sormaya başlamışlardı.

Bende doğruları anlattım.Abilerimi,okuldaki kavgayı her şeyi

"...İşte böyle yani Kerem abi şimdi ne yapacağız hayatımı yine mahv etmezler değilmi"

"İsteselerde böyle bişeyi yapamazlar hatta akıllarından bile geçiremezler bile"

"Sizden beni alamazlar öyle değilmi"

"Onlarla bir kan bağın yok ve yasal olarak bizim kızımızdın ve bizim soyadımızı taşıyorsun seni bizden almaya kalkışamazlar bile"

İçten bir gülümseme bahşetmişti dudaklarına Sema abla.Ayağa kalkıp yavaş adımlar ile ona yaklaştım ve kollarımı ağır ağır kaldırıp yavaşça sarıldım boynuna.

Ellerini sırtıma koyup sıvazladı.Destek olmak ister gibi sırtıma bi kaç kez vurdu ve beni kendinden ayırıp yanaklarımdan aşağıya doğru süzülen yaşları sildi.

Abilerimin bana yaptıklarından veya geldiklerinden dolayı ağlamıyordum.Mutluluk gözyaşıydı bunlar.Mutluluk

Kan bağım olmayan bir ailenin öz kızı gibiydim.Uzun yıllar sevgisiz kaldım belki ama sonunda istediğim olmuştu.Sıcak bir aile yuvası.

"Ağlama bakalım akıtmasın okyanus gözlerin denizlerini"

Hafifçe güldüm.Bana hep okyanus gözlü derdi.Gözyaşlarımıda denize benzetirdi.Geri geri yürüdüm ve sehpanın üzerinde duran peçeteyi alım akmaya hazır olan burnumu dildim.

"Teşekkür ederim,bana gerçek aile oldunuz hiçbir zaman anne baba yokluğu hissetmedim sizin yanınızda

Her ağladığımda ve ihtiyaç duyduğum zamnalarda yanımdaydınız.Teşekkür ederim herşey için çok teşekkür ederim Anne"

Cümlemi bitirdiğimde bi kaç daniye Sema ablanın yüzüne baktım.Tepkisini merak ediyordum.En çok o anne dememi ister diye düşünüyordum

Gözlerinden sanki bir pırıltı geçmişti ve yeşil gözleri dolamaya  başlamıştı.Mutlu mu olmuştu.

"Sen bana anne dedin dimi ben yanlış duymuyorum sen anne dedin"

Sanki yeni doğmuş bebek ilk defa konuşmuş gibi mutlu olmuştu.Gözlerindeki yaşlar yavaşça yanaklarından süzülmeye başladı.

Başımı olumlu anlamda salladım.Heyecan ile nefes aldı ve

"Hadi tekrar de an-ne de bakayım"

Onun bu çocuksu heyecanına kahkaha attım.

Resmen beni bebek yerine koymuştu.Etrfa baktığımda evin diğer üyelerininde gözleri yaşlı bizi izlediklerini gördüm.Sadece kerem abi gözleri dolu dolu bana bakıyordu.Sema ablaya döndüm

Hızla yanına ilerleyip sıkı sıkı sarıldım.Hiç bırakmayacakmış gibi.Kollarını belime dolayıp beni kendine daha çok çekti.Arkamdan birisi bana sarılınca gözyaşlarımı saldım ve daha çok ağladım

Neye ağladığımı bilmiyordum ama ağlıyordum işte.Hayatıma ağlıyordum belkide.

Arkadan sarılanı kokusundan tanıdım.Kerem abi

Yanlarımızdada hareketlilik olunca kafamı kaldırıp etrafa baktım ve hafifi kıkırdadım

Çünkü şuan ben Sema ablaya kerem abi bana Gül ve Saye de hepimize sarılmıştı.

Şuan bir aileydik

Hayır hayır şuan mutlu bir aileydik....


____________

Accayip kısa bir bölüm ile karşınızdayım arkadaşlar

Biliyorum bölüm kısa

Ama üşendim naapiyim şimdi

Neyse bölüm hakkında görüşlerinizi bildirin pıliiiz

Görüşmeh üzere

Bb










.

AbilerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin