01

206 13 13
                                    

Please expect a lot of mellow themes and obscene languages.
Read at your own Risk!

-

"Santoro, Alzena Liberty Filemono. Bachelor of Science in Psychology. Magna Cum Laude."




Parang musika ito sa tenga ko. Mula kagabi hanggang ngayon ay Walang sawa akong naka-ngiti buong araw, tila ba parang mawawalan na ako ng ngipin bukas kung makangiti ako.




"Finally! I graduated!" Sigaw ko pagkababa namin nang hagdanan ng stage ng Lola ko. Natapilok pa nga ako!




Si Mami-Nay ang nagsabit ng medalya saakin dahil siya talaga ang nagpalaki sakin at nakasama kong tumanda.




"Congratulations, anak. We're so proud of you." My mom and dad said.




"Congrats, apo. Proud ang lola sa'yo." My grandma told that to me and hugged me tight. "Balik na sa upuan," sabi nito at tumango ako. Nauna itong naglakad sa akin.




I'm happy that I made them proud. No one will be happier at my graduation than them.




"We will just wait for you outside." My mom said and I just nod even tho I'm confused why they need to go outside.




After the ceremony, we went out to the entrance and take lots of photos with my MamiNay. I posed tirelessly and really enjoyed this moment. This is once in a lifetime.




"Pekpek! Pokpok!" I screamed when someone pulled my hair, and a lot of people look at me! I was shy and embarrassed!




"Alzena!" My dad.




"Liberte, ano ba? Aba'y loko kang bata ka!" Sermon sa akin ni MamiNay.




"Hala! Parang di bagong graduate. Baka bawiin ng school diploma mo. Sige ka!" I felt relieved, excitement, and angry when I found out who owned that voice. It was Faith's voice, my cousin. Kaya pala lumabas ang mommy at daddy.




"Ano ka ba!" Halos pigil na sigaw ko sakanya at kinurot sa tagiliran. "Mamamatay ako ng dahil sa'yo! Pinahiya mo pa ako! Liiitse ka!"




"Luh, OA. Namatay ka naman ba? Sorna, parang di ka naman sanay mapahiya! Joke, Joke, Joke! " She teasingly said and look at me with peace sign. Kaloka.




"Wait, when did you arrive?" I asked. She's from Canada and she didn't told me that she's going home.




"I just arrived earlier. Delayed pa nga flight ko ng 1 hour eh, di tuloy kita nakitang umakyat ng stage." Nanghihinayang na sabi niya.



"No, it's fine. I'm glad you're here." I told her that it's okay.



"Joke, kita ko lahat pati pagka-tapilok mo, tanga! Congrats! Graduate ka na!" Sabi nito sabay sapok sakin at bineso.




"Kaplastican." Inirapan ko ito at saka ako umastang pinunasan ko ang pisngi ko kung saan niya ako bineso.




"Wala ka talagang kwenta!" Madrama netong sabi.




Tumawa lang ako ng malakas, para lalo itong inisin. Ganon ako kademonyita pero mas demonyita pari talaga 'to.




"Anong tinatawa-tawa mo diyan? Wala ka talagang puso, di ka nakaka appreciate!" May pa iyak effect pa ito.




Natigil nalang ako sa kakatawa nang tumawa din ito. Nagkunwaring naawa. Lumapit ako sakanya, "Ulul," bulong ko pa. At sabay kaming tumawa.




CanadaWhere stories live. Discover now