I'm his Princess!

That Guy 1

As I walked to the corridor nabigla na lang ako ng may tumawag sa akin.

"MITCH!!!!"

And I was like O.O

"ZANDRA!!!!"

At yun daig pa nmen ang nakalabas sa mental dahil para kaming baliw na sampung taong hindi nagkita. Well best of bestfriends kasi kami. Sa school lang kasi ako may mga kaibigan sa compound naman kasi nmen d ko feel ang mga tao parang may kanya kanya silang mundo at isa lang akong malaking O.P sa kanila kaya dito lang ako sa school may nakakabonding.

"Mitch, kamusta ka na? Gumaganda ka pa lalo ha"

"Zands, di nman. Ikw jan ang kamusta. Grabe ka ha paSinga-Singapore ka na lang jan"

"Di naman Mitch, nagbakasyon lang. Alam mo na makalanghap naman ng kakaibang hangin sa ibang bansa. Well, btw I have something for you. I know magugustuhan mo ito" then she handed me a paper bag

As I opened it nashock talaga ako.
"Syet Zandra ang ganda nman ng dress na toh. Pink!!" Then I hugged her so tight ng biglang....

"Ehem"

Then we look at the guy in front of us smirking together with the other guys beside him.

"Yes?" I said.
"Anong yes? Daan toh, can't you see?"

And I was like O_O :O

"Anak ng-"
"Excuse us, dadaan kami." Then he smirked.
Pinadaan nman namen and then I left  speechless.

"Oy girl, tara na. Hanapin na natin ang room natin"

"Zandra, hindi eh. Bastos yun ah" at nung aakma na akong mambabato eh pinigilan ako ni Zandra.

"Mitch, wag na. Malelate na tau di pa natin nakikita room nten."

"Okay, fine. Pero that guy ha. He is so arrogant. Nakakainis sya!!!"

"O kalma na Mitch, tara na"

Habang naglalakad kami di ko mapigilang magdadada ng kung anu-ano kase nakakainis. First day pa nman. Juice colored. Bakit ganto ang unang araw ng pagiging kolehiyala ko???

Room 307

So I guess we are already here.
Woooh! Buti di kami late there are still 7mins before time.

Pagpasok namin dumiretso kami agad sa may gilid kse yun ang favorite spot nmen ni Zandra lalo na nung HS days. And guess what??? May bagong pumasok. Don't tell me kaklase ko toh.

Ng dahil dun pinanlakihan ko tuloy ng mata si Zandra.

"Bes, ano toh?? Kaklase natin sya??"
"No idea bes"
Wala na tuloy akong nagawa kundi tumingin sa bintana na parang walang nakikita pero deep inside inis na inis na inis na inis na inis na talaga ako.

"Excuse me"

"Excuse me ka jan, sakalin kita jan eh" sabi ko sa sarili ko

"Ehem, excuse me. That's my seat"

So eto na po, di na ako nakatiis.

"Who told you that this seat are yours?"
"Because I said so."

Aba, aba. Mayabang ang isang toh ha.

"Wow! May batas na pala dito sa Pilipinas na nagsasabi na sa iyo itong upuan na toh?"

"Well, bakit? Meron nga ba?"

Argh!!! Yabang super!

Then tumayo ako.

"Here's your seat. Sayong sayo na. Isaksak mo jan sa bituka mo! Alam mo di ka na bata pa para makipag agawan ng upuan, have some decency naman sana oh. Kita mo namang ang dami pang bakanteng upuan."

And he was like O.O

Hmp, face your karma.
1point for Mitch.

"Zandra? What are you doing there? Dun tayo sa unahan. D dapat tayo lumalapit sa mga ill-mannered people."

Oops! Alam kong hard na pero sorry po nakakainis na talaga. Gusto ko ng mangkatay ng tao. Hahahaha. Joke lang.

—————————————————

So what can you say po?
Support me please.
Like, comment and vote po.

@annedilovespink