One Shot

ခို (Zawgyi)

တံလ်ွပ္ထေနတဲ့ က်ံဳးေရျပင္က အတိတ္ကပံုရိပ္ေတြ ထင္ဟပ္ေနသည္။ ဒီပံုရိပ္ေတြက ႏွလံုးသားႏုနယ္တဲ့လူေတြကုိ ျပဳစားမွာစုိးသည္ထင္ပါရဲ႕။ ၿမိဳ႕႐ိုးႀကီးနဲ႔ ကာရံခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္။ သုိ႔ေပမယ့္ ဘယ္လိုပဲ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေစဦးေတာ့။ အတိတ္ကို လြမ္းသူေတြကေတာ့ ႏွလံုးသားက ခံစားခ်က္ေတြ တန္ျပန္ဟပ္ေနတဲ႔ေရျပင္ႀကီးႏွင့္ တမ္းတမႈကို ႀကီးက်ယ္စြာ ေလွာင္ရယ္ေနတဲ့ နန္းေတာ္ေ႐ွ႕ကို ေရာက္လာၾကတာပါပဲ။

အဲ့ထဲမွာ ခန္႔မွဴးပိုင္ဆုိတဲ့ေကာင္ေလးကုိေတာ့ ဒီက်ံဳးနားက ခဏခဏျဖတ္တဲ့လူတုိင္း သတိထားမိေလာက္ေအာင္ ေန႔တုိင္းေတြ႔ေနရသည္။ က်ံဳးေရျပင္ႀကီးကုိေငးၿပီး အေတြးေတြနယ္ခ်ဲ့ဖုိ႔ထက္ ဒီေနရာေလးတစ္ဝုိက္မွာပဲ အေတြးေတြကုိ ျပန္ပိတ္ေလွာင္ကာ သူ႔ဘာသာႏွိပ္စက္ေနသည္။

သူဘာေတြေတြးေနလဲဆုိတာ ဒီက်ံဳးေရျပင္ႀကီးကေတာ့ သိမည္ထင္ပါရဲ႕။ ဆိတ္ၿငိမ္ေနတဲ့ ေရျပင္ကုိလႈပ္ႏႈိးၿပီး ခံစားခ်က္ေတြ လြင့္ပ်ံဖုိ႔ရာ ခုိငယ္ေလးေတြက ေရျပင္ထက္မွာ ပ်ံဝဲရင္း အတိတ္ဆီသုိ႔ တစ္ေခါက္ေခၚေဆာင္သြားေတာ့သည္။

* *

၂၀၁၀ခုႏွစ္ ၊ ဒီဇင္ဘာလ ....

ခန္႔မႉးပုိင္တို႔ေက်ာင္းက ဒီဇင္ဘာေက်ာင္းပိတ္ရက္ရသည္မုိ႔ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚသုသုပိုင္ႏွင့္အတူ မႏၱေလးသုိ႔ ေရာက္လာၾကသည္။ အေပ်ာ္လည္ပတ္ဖုိ႔ေတာ့မဟုတ္....။ ေဒၚသုသုပိုင္ရဲ႕ အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ လာရျခင္းျဖစ္သည္။

ခန္႔မႉးပုိင္ရဲ႕ ဖခင္ျဖစ္သူဆံုးပါးသြားကတည္းက မိခင္တစ္ေယာက္တည္းကပဲ အလုပ္ေတြႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ရသည္။ ႏုိင္ငံျခားသားဧည့္သည္ေတြကို ဘာသာျပန္ေပးတဲ့ အလုပ္ဆုိေတာ့ ခရီးကလည္းဆက္တုိက္ထြက္ရသည္။ ဒီေတာ့ ခန္႔မႉးပိုင္ကုိ ဂ႐ုစိုက္ေပးဖုိ႔အခ်ိန္အရမ္းနည္းလွသည္။ ခန္႔မႉးပိုင္ခမ်ာ အျမဲတမ္း ကေလးထိန္း ေဒၚသင္းရနံ႔ႏွင့္သာေနခဲ့ရသည္။

ယခုလည္း မႏၱေလးကို ကေလးထိန္း ၊ ခန္႔မႉးပိုင္အေခၚကေတာ့ ေမေမေလးပါလိုက္လာရသည္။ ေမေမေလးမပါရင္ ဘယ္သူက ခန္႔မႉးပုိင္ကိုၾကည့္ပါေတာ့မလဲ။