Code Name P [Hearts and Bullets Series #1] ON-GOING

Page 10

H&B Series #1 Code Name P, written by lucidstellar.

Page 10

Perfect

Good Heaven! After a very long process of therapy and medication, finally, this is my last night inside this hospital. This is all thanks for the unending love and effort coming from the people who loves me.

Napangiti ako nang makita si Andrew. May dala dala itong cake na may kandila, sa likod niya ay ang aking pamilya at si Karl, dala dala ang kung anu-anong pagkain. I guess there will be a celebration today.

May dala dalang banner si Sean at kuya. It say's "Congratulations for the fast recovery, Venus. We love you." Naroon din pala si Kristine na may dalang paperbag na nasisiguro kong regalo para sa akin. Bakit hindi? Sa laki ba naman ng sulat doon.

Napadako ang tingin ko kay Karl na nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanya, kaya lumapit ito sa akin. He caressed my hair and gave me the bouquet of white roses he is holding. "Congrats, beautiful." he said.

Ngumiti ako sa kanya at nag thank you saka bumaling kay Andrew. "Hindi ko ba hihipan yan?" sabi ko habang nakaturo sa cake.

 I heard him chuckle before going beside me. "Congratulations. Make a wish, Ate."

Lumapit sila sa akin at isa isa akong niyakap bago nagsimula ang kainan. Napuno ng tawanan ang buong kwarto at alam kong lahat sila ay masaya para sa akin.

Matapos ang maliit na salo salo ay nag-alisan na ang mga bisita ko at naiwan si Karl sa tabi ko. 

Despite of what happen, hindi ako pinilit nila mamsi na umuwi sa bahay. Bagkus ay kinausap pa nila si Karl, at pinangaralan.

"Are you happy, Venus?" nakangiting tanong sa akin ni Karl. Inaayos niya ang blanket ko, habang masuyong nakatingin sa akin.

"I am. Thank you so much, Karl. I owe you bigtime." 

"Come on, Venus. Too much thank you for today."

Nagkibit balikat ako. "What can I do, I'm really thankful?"

"Fine. You're welcome. Go to sleep now, and we'll be going home tomorrow morning, right after the doctors have finished your last checkup." hinalikan niya ang aking noo at ganoon na lamang ang panlalamig ko dahil doon.

Psh. Venus, calm down! He's just this sweet.

"Ho-How about you? Kailangan mo na din magpahinga. We had a long day, today."

"Alright. I am going to rest now." Pinatay niya ang ilaw at binuhay ang lampshade.

Napabalikwas ako nang walang sabi sabing tumabi siya sa aking hinihigaan. 

"And what do you think you're doing?"

"Magpapahinga. You may sleep now."

Oh, great! Let's sleep, Venus. 

"ARE YOU ready?" nakangiting bungad sa akin ni Karl. 

"I am!!!" tumalon talon pa ako bago tuluyang makalapit sa kanya. "Nasan na yung mga gamit ko?"

"Car. Let's go?" 

"Congratulations, Ms. Venus. Don't come again." natatawang sabi sa akin ni Nurse Cynthia. Siya ang nag-alaga sa akin simula nang dalhin ako dito sa ospital.

Tumawa ako at ganon narin si Karl. "Yeah, yeah. Hope to see you again, but of course not in this hospital."

"We'll go ahead." si Karl. Ngumiti muna ako kay nurse Cynthia bago tuluyang umalis.