[✓] LOSE | Llorumi

•ೋ°4°ೋ•

Harumi yolculuğa başlarken az da olsa heyecanlıydı. Kocaman İmparotorluğu görmek en çok istediği şeylerden birisiydi. Ama şimdi;

- Sıkıldım!

Yolculuk 2.5 gün sürüyordu. Yolun yarısından çoğunu bitirmişlerdi. Bir gün sonra Lloyd'un sarayına varacaklardı. Geriye kalan 1.5 gün boyunca Harumi'nin tek yaptığı şey; oturup yemek yemekti.

- Biraz daha sabredin, Ekselansları.

Sıkılan genç kız sadık hizmetçisi Akita'nın gülümsemesini görmek için kafasını oynattı. Akita büyük olmasına rağmen çocuksu gülümsemesi herkese iyi geliyordu. Böyle bir durumda da onun gülümsemesinden faydalanmak istedi.

- İsterseniz mola isteyebilirim.

Koruma diye yanına aldığı Skylor'a olmaz dercesine başını salladı. Zaten geriye bir gün kalmıştı, onu da uzatmaya gerek yoktu.

Tag!

Faytonun durmasıyla hafifçe sallandılar. Akita yeri boylarken Skylor hiçbir şey olmamış gibi dimdik dikiliyordu.

- Mola vereceğiz!

Kai'ın sesi herkesin kulağını sağır etmesine rağmen kimse ona vurmaya çalışmadı.

2 gün boyunca durmayan yolculuk, bir gerekçe olmadan durdu. Deneyimli muhafız buna anlam verememişti. Kafası iki karış havada dolaşan, pısırık herifin biri ve nereden aldığı belli olmayan egolu prens, kızın düşüncelerine pek yardımcı olmuyordu.

Derken aşağı inmesi gerektiğini hatırladı. En başta muhafız aceleyle çıktı. Hemen arkasından ayrı bir telaşla hizmetçi indi. Muhafız leydisine refakat etmek için avucunu açtı. Leydisi de sonunda faytondan çıkmanın mutluluğunu yaşarken sadık muhafızının elini fark edemedi.

- Elin boş mu kaldı Sky? Djkhkhkhkhkhk

- Sen neden çadırı kurmuyorsun?

Akita mırıldanmaya başladı. 'Şimdi bunu niye dile getirdiki! Artık sen değil Prens refakat etmeyecek mi? Bu kibir niye?!'

Skylor bunları duymuştu. Akita'nın çadırı kurmasını beklerdi o. Kaçacak değildi ya.

Akşam olmasına yakınken Prens tüm evrak işlerini bitirmiş, uyuşmuş bacaklarını açmak için ormanın yakınına doğru ilerliyordu.

Durma nedenleri orman olmasına rağmen ormanın içine girdi. ( Bu Lloyd biraz sa*ak mı ne)

Yürürken bazı konularından da üstünden geçti. Emerald Krallığı gayet iyi durumda gibiydi. Neden kızlarını bu kadar kötü itibara sahip olan birisiyle evlendirsinlerki? Nerden bakarsa baksın düzgün bir neden yoktu.

Ahhh...

Savaş...

Nasıl böyle bir ayrıntıyı unutmuştu? Savaşta az toprak kaybetmişlerdi. Ama bu kötü yönetilmiş bir savaş olmadığı anlamına gelmezdi. Haliyle soylular da bu fırsatı kaçırmadan tahta Dük Alex'i geçirmeye çalışıyorlardı.

Krallığı kurtarmanın tek bir çözümü vardı; siyasi evlilikler. Eğer kraliyet ailesinin bir üyesinin arkası güçlü olursa diğerleri de otomatikmen dokunulmaz olurdu.

Lloyd'un da buna ihtiyacı az çok vardı. Tek prens olarak, amcası Wu'yu saymıyordu çünkü bu iş için çok yaşlıydı, tahta geçmesi, tahta geçmesi için de evlenmesi gerekiyordu. Bu kanunu hiç sevmiyordu.

Kanunları ezberlediği zamanı hatırlayınca ürperdi. Soğuk havanın etkisi ile harlanmış ateşin bulunduğu kampın yolunu tuttu.

Skylor'ın gözetimi altında gittiğinden haberi olmadan.

Akita işini bitirip kendi çadırına girmişti. Skylor da mola vermek için kendi çadırına girmişti.
Yani aynı çadıra.

"Bu prens bozuntusunu gözüm hiç tutmuyor." Skylor mırıldanmak yerine tüm öfkesini dile getiriyordu. Bir muhafız cesareti ancak bu kadar fazla olabilirdi. Veya aptallığı.

"Fazla yüksek sesle söyleme şunu. Hem aralarında birşeyler var bence."

Bu sözler elmasının yarısını yiyen Skylor'ı öksürttü. Daha doğrusu tüm elmayı Akita'nın yüzüne... tükürdü.

"Iyyy! İğrençsin Skylor!" Zavallı kız eline geçirdiği ilk kumaş parçası ile yüzünü temizlemeye başladı.

"Bunu nereden çıkardın?"

"Yolculuğa çıkmadan önce ki günü hatırlıyor musun?" Skylor hafifçe başını salladı. "Prensin geldiği gün."

"Aynen. O gün sen yatarken benim işim vardı. Dönerken prensin prensesi öptüğünü gördüm."

"Bilmiyorum."

Ben... gerçekten bilmiyorum.

~513 kelime

Bir şeyin altını çizmek istiyorum. Lloyd Harumi'yi öpmedi. Akita yanlış anladı.

Bölüm yanlış anlaşılmalarla doluydu.

Ve sizi çok beklettim. Özür dilerim.