Okuldaki Psikopat

Yenilik

Ölüyordum.
Herşey üst üste geliyor ,
Yaşıyamıyorum ,
Kaldıramıyorum artık hiç bi şeyi,

Merhaba ben Ayra 17 yaşında üniversiteye hazırlanan normal bi kızdım. dım...

Ama artık kendimi normal hissedemiyorum.
Bundan yaklaşık 2 ay önceydi ,
İkizimi kendi yatağımda ölü bulmam .
Babam bir polis ama buna rağmen ikizimi kimin öldürdüğünü bulamamışlardı .
Ailecek yakılmıştık annem ikimize de çok değer verirdi ama diğer yarıma benden daha fazla üzerine düşerdi çünkü ikizimin doğuştan kalp kapakçığı yoktu bir sürü ameliyat geçirdi yeni yeni atlatıyordu herşeyi ki 1 ay önce tekrar hastalanmasının ardından yeniden hastaneye kaldırıldı.
Annem zaten toparlanamamıştı çok kötüydü onu ayakta tutabilen tek kişi babamdı her ne kadar babam annemi ayakta tutmaya çalışsa da kendiside annemden farksız değildi annem sürekli bayılmalar yaşıyor gözündeki yaş bir türlü dinmiyordu.
Ben...
Bu acıyı tarif edemiyordum ne söylesem az kalıyordu diğer yarını kaybetmek ona sürekli motivasyon verirken bi anda ölüsünü bulmak beni yıkmıştı maffolmuştum o benim sırdaşım kardeşim ablam kıskançlıklarıyla abim yeri geliyordu hem anne hem baba oluyordu bana .
Ama artık yoktu .
Yok kelimesi ilk defa bana bu kadar anlamlı geliyordu yok onun gülüşü kokusu delicesi saçma kelimeleri yoktu artık ben bidaha o güneşi kıskandıran gülüşü göremiyicektim bu beni zaten yıkıyordu .
Peki annem nasıl toparlama bilicekti benim annemin yanında olup onu kocaman sarmam gerekiyordu ama yapamıyordum annemi her gördüğümde ben annemden daha kötü oluyordum.
Şuan ikizimle bulduğumuz bi yerdeydim
Her tarafı lalelerle düzenli yem yeşil küçük bi göletin kenarıydı burası o akadar güzeldiki gören herkesin kolayca aşık olabiliceği bi yerdi burası.
Düşündüm son defa ikizimi yaşadığımız anıları umutlarımızı hayallerimizi düşündüm ikizime bunu kimin yaptığını muhakkak bulucaktım ve gerekirse cezasını ben vericektim .

♤♡♤

İki ay sonra

Babamın mesleğinden dolayı sürekli şehir değiştiriyorduk şahsen ben yeni yerler görüp gezmeyi çok seviyordum bu sefer tek fark eksikliklerdi o odayı kim alıcak burası kimin gibi didişmler yoktu herşey normal olabildiğince normal ilerliyordu babamdan öğrendiğim kadarıyla bi koleje gidecektim ilk defa bi koleje gidicem sürekli devlet okulalrında okumuştum ve hepsi gayet güzellerdi annemin bi sözü var okumak isteyen her yerde okur diye klasik türk annesi sözü .
Sonunda eve varabilmiştik Antalyada harika bi evdi burası benim canımı yakan tek şey Düzcede ikizimle olan anılarımdı o yerden ayrılmayı hiç istememiştim onala bulduğumuz her yer geçirdiğimiz her zaman ilk defa bi şehir kendine bu kadar bağlamıştı bizi belkide bulduğumuz o yerden dolayıydı bilemiyorum yarın yeni okuluma gidecektim eve yakınmış ha bide okul müdürü babamın arkadaşıymış şanslımıyım şanssızmı orasını tam çözemedim .

Bu arda ben kendimi biraz daha tanıtıyım sizlere
Ben Ayra çevik 17 yaşında olduğundan yaş olarak küçük ama ruhen 40 yaşında hisseden
Karanlıktan eskiden çok korkan
Aşılamamış anlamsız bir yükseklik korkusu olan psikolojik olarak çökmüş kapalı alanda asla kalamayan
Genel olarak dövüş sporlarıyla ilgilenen birisiyim kicboks türkiye 1.siyim. voleybol oynamaya bayılan aynı zamanada top yüzüne gelicek diye ödü kopan bir genç kızım.

Fiziksel yani dış görünüşüme gelicek olursak sarı saçlı saçları eskiden belinde şimdi ise omuzlarında olan gözleri mavi 1 75 boyunda zayıf çelimsiz bi kızım.

♤♡♤

Yeni evimize gelmiş yerleşmiştik bile
Gece saat 5 ti ama ben hala uyuyamıyordum belki kabuslarımdan ama gözüme gram uyku gelmiyordu gulyabani gibi olmuştum evin içinde bir oyana bir bu yana sürekli dolaşıyordum yemek yemeğe bayılan biri olarak yemek yer sonrada filim izlerdim gecelerimde gündüz olmuştu artık.
Bir alacakaranlık efsanesinin sonuna gelirken saat 7:30 olmuştu annem kalkmış kahvaltı hazırlıyordu elimi yüzümü yıkayıp ona yardıma gittim.

"Günaydın ana kraliçe nasılsın "

"Sizede tünaydın Ayra hanım gene sabahlamışız "

"Ben alıştım ana kraliçe bence sende alışsan iyi olur "

"Yavrum gözlerindeki halkalardan haberin varmı senin benden daha yorgun gözlerin var yapma bunu kendine "

" Ana kraliçe ben gayet iyyim beni merak etme hem demiyomuydun sen hep olduğundan olgun oldun diye yavaş yavaş dışa yansıyo sadece prensesim babam kalkmadı gitmiycekmi işe"

"Yok bu gün senin okul işlerini faln halletcekmiş sen girecekmişsin baban öğlene doğru gelirmiş öyle söyledi "

"Tamamdır eve yakın dedi tarif edermisin ana kraliçe bi üstümü falan değiştiriyim giderim bu arda okul forması nası bişy alıyım ben."

"Yok okul forması bildiğin yok sivil gidicekmişsin bir okulun nasi forması olmazsa artık"

"Vallamı oh yaşasın o ne zaten oldum olası sevmem formaları iğrenç "

"Sen yinde çok coşma git üstünü değiş babanıda kaldır tarifi al doğru okula küçük hanım"

"Hay hay kraliçem "
Dedikten sonra yukarı odama çıktım tavan arası gibi bir yerdi odam üst tarafı komple camdı ve rahtlıkla yıldızları görebiliyordum yatağım iplerle tavana bağlı yerden 2 metre falan yüksek çalışma masamin yanında bi salıncağım var puflarım ve bol bol yastığım var emojili tatlış duvarlarımda ise ikizim ile olan ailemle bütünlenen bazı fotoğrafalar iple bazıları direk duvara bazılarıda işıklı panolarda eskiden karanlıktan o kadar çok korkardım ki babamla annemin yanında yatıcak kadar ürkektim ama artık gece karnlık benim arkadaşım oldu beraber gayet iyi geçiniyoruz valla .
Üstüme siyah düz bir badi giyip altımada siyah kot dizleri yırtık bir pantolon giymiştim burası cidden çok sıcaktı ve ben birde siyah giyiyordum ama aşığım siyaha napıyım yüzüme bir rimel birde toprak tonalarında dikkat çekmeyen bir ruj sürmüştüm:)
Babaların odasına girip uykucuyu öperek uyandırmaya çalıştım ama benim babam naziklikten anlamıyordu o yüzüne bende üstüne oturup zıplamaya başladım ve sonundada homurdana homurdana uyandırdım babamı.

"Günaydın uykucu bey."

"Tünaydın eşşek sıpası düzgünce uyandırsana bikerede"

"Ya napıyım öpüyorum uyanmıyosun çağırıyorum yine uyanmıyosun sende bu dilden anlıyon babişko benim suçum ne Sen bana şu okulu tarif edermisin çıkıyım ben "

" Ukala yav benim bu kızım Tamam kızım bizim evimizden çıkıyosun "

"Acaba evden çıkamadan nası gidicem baba"

"Geliyo gıdı gıdı susup dinliyomusun?"

"Asla nefret ediyorum biliyosun. Tabiki canım babam anlat dinliyorum"

"Evden 3 sokak aşşağı yürü ilk sağa sonra 2 sol yap bulursun tamamı "

"Tamamdır kral ben kaçar .
He annem aşağıda kahvaltıya bekliyo" diyip babamı öptüm ve aşağı inip ana kraliçeye seslendim ondanda tam anlamıyla klasik türk annen nasiyatlarını alıp evden çıktım babamın bahsettiği şekilde okula vardımmı desem hafif küçük bir saray yavruna adımımı attımmı desem bilemdim Karasoy koleji .
Bakalım beni neler bekliyo hazır ol Karasoy Ayra geliyo başımıza ne işler açıcaz daha bakalım.

Merhaba ilk kitabımın ilk bölümüyle karşınızdayım inşallah beğenirsiniz elimden geldiğince yazım yanlışı yapmamaya özen gösterdim ama gözümden kaçmış olanlarda olabilir tekrar düzenliyiceğim bölümlerimi .
Diğer bölümüm karakter tanıtımı olucaktır gözünüzde daha iyi canlanabilsin kitap diye oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz beni çok mutlu edersiniz görüşmek üzere kendinize dikkat edin .
😘