HAYAT AKIŞI

Lise hayati ( hayat zor )

Bu hikaye gerçeğin ta kendisidir. Fakat isimler tamamen değiştirilmiştir. Hayatın aynı zamanda olan zorluğunu, kolayligini, mutsuzlugunu ve mutlulugunu bunun gibi bütün zitliklarin bir arada yaşandığı bir hikayedir bu. Zaten hayatın da ta kendisi böyle değil midir? Sorarım size :)

Yeşim liseye henüz yeni başlamisti ve babası onun bu ilk gün heyecanına ortak olup onu okuluna arabayla bırakmıştı zaten bir daha da hiç birakmamisti. Onun istediği tek lise turizm di sırf oraya gidebilmek için her gün bir saatlik yola katlaniyordu ve tabi donus için de. Oraya çocukluk arkadaşları için de gitmek istemişti fakat hayatının pişmanligini yaşayacağını nereden bilebilirdi ki ? Her şey o iki yelloz yüzünden oldu . Öhm neyse biz konumuza dönelim . Aa onlardan bahsetmisken isimlerini bahşedeyim size o iki gereksizin Beyza ve Tuğçe bunlar kardeşler bu arada beyza Yeşim ile yaşıt Tuğçe bir yaş büyük.

-Yeşim-
Babamı öpüp yanından ayrıldım ve hemen arkadaşlarımın yanina kostum. Canlarim benim nasıl da mutluyduk hep birlikteyiz hala diye. Sarildiktan öpüşüp koklaştiktan sonra siniflarimiza geçtik. Hepimiz ayrı siniftaydik. Sıra geldi sınıftakilerle tanışmaya sıra arkadaşım Figen

"Selam ben Figen "
" ben de Yeşim "
Kısaca kendini 'ben okulun götü başı ayrı oynayan kiziyim ' diye tanitsa daha iyi olurdu . Aa birde Nükhet imiz var derken hepsi başıma toplasti. Sanki taniscak başka yer yok ama sonra mutlu oldum. Hepimiz bir anda tanışıp kaynasmistik. Bu beni mutlu etmişti . Ben biraz ilk tanıştığım insanlara karşı soğuk davrandığım için istemsiz bir şekilde arkadaşım olmazsa beni sevmezlerse diye kaygilaniyordum. Sonuçta kendi arkadaşlarımla aynı sınıfta değilim. Zaten kaygılarım da bosa değilmiş. Neyse biz ilk günden okuldan bile kaçıp çarşıda dolanmaya başladık. Sanki bok işimiz vardı . Ama işte o an o öyle gelmiyor sadece eğlencene bakıyorsun. Lunaparka bile gittik.gerçi benim ole çok param yoktu hiç bir zaman çok param olmadı ama aramızdan biri zengindi ve iyiki böyle şeyleri sorun etmiyordu. Çok eglendikten sonra okul bitiş saatini ayarlayıp hepimiz eve gitmiştik.

Eve döndüğümde
"Hoşgeldin kızım geldin mi ? "

Geldin mi ? Mi ?
Bu da ne böyle. Gördüğün halde niye sorarsin be kadın . Ah neyse bunu anneme nekadar söylesem de nafile. Onun lafları hep aynı.
" evet annecim geldim.Çok açım ne yaptın?"

"Pirasa"
Pirasa mi ? ÖYK . Bir şey demedim tabi uzulmesin diye .

Bizim durumumuz öyle çok iyi değildi . Zengin de değildik fakir de. Ole orta durumlu bir şeydik. Ama babam ne istesek yapardı da alırdı da. Sadece lüks olmazdı okadar.