Gece kulübü

282 9 7
                                    

Yeşim

Burası güzel bir yer seviyorum daha öncede bir kaç kez gelmiştim fakat bu sefer geldiğim insanlar biraz tehlikeli sanırım tam anlayamadım çünkü bazılarını tanımıyorum. Benden 4 yaş büyük olan kuzenimin doğum gününde eğlenmek için gece kulübüne gitmiştik. Diğer kuzenlerimiz ve arkadaşlarıda vardı. Biz hep birlikte eğlenirken arkadaşlarından uzun boylu esmer kısaca at gibi olanı (abartmıyorum boyum kadar bacağı vardı ve ben uzun boylu biriyim) aniden çalan telefonuna baktı ve birden sinirlenerek soylenmeye başladı.

''Kahretsin! Böyle oacağını biliyordum'' dedi telefonu masaya fırlattığı gibi direk dışarı fırladı, ardından doğum günü olan kuzenim yani Esma gitti. Ben neler olduğunu anlamaya çalışıyordum bir taraftan erkek kuzenim Selim'le dans edip eğleniyorduk fakat aklım oradaydı. Sonra tanımadığım arkadaşlarından erkek olan iki tanesi daha aniden dışarı fırladılar. Merakla bekliyordum bende ama çıkan bir daha gelmiyordu iyice meraklanmıştım.

''Selim neler oluyor böyle?''

''Bilmiyorum. boşver'' ondan da aten başka cevap beklemek mucize olurdu.

''Çıkıp bakalım bence ben çok merak ettim''

''Banane ya''

''Of! Ben çıkıyorum gelmezsen gelme sen.'' Dans eden kalabalığın arasından zar zor geçerek çıkmıştım dışarı ama bizimkilerden kimse yoktu. Çıktığım bahçe kulübe aitti. Arka tarafı da dolaşmıştım ama kimsecikler yoktu. En sonunda ana kapıdan bakmaya karar vermiştim ve bileğime damgayı basmışlardı gece kulübünden çıktığım için. Sağ tarafa döner dönmez ileride durduklarını gördüm yanlarına gittiğimde Esmanın diğer kuzeninin benim yaşımda olan kardeşinin de geldiği gördüm yani oda kuzeniydi. Ben esmanın anne tarafından bu bahsettiklerim ise baba tarafından kuzenleri idi yani benimle bir alakaları yoktu. Her neyse hepsi toplanmış benim yaşımda olan o erkeğin yani Kuzey'in başında duruyorlardı oda yere çömelmiş bir ve sinirli bir şekilde duruyordu. Sinirli diyorum çünkü her halinden belliydi bu çok hızlı nefes alıp veriyordu ve suratı çok gergin kaşlarını çatmış ablasına bakıyordu. Ablasının adıda Eda'ydı.

Eda

''Ablacım hadi artık gidelim.'' dedi yumuşak bir ses tonuyla ama Kuzey sert bir şekilde ayağı kalktı ve ''bak benim canımı sıkma, sen yürü git ben geliyorum. Geldiğimde evde olcaksın!'' dedi. Yani ne vardı bunda bukadar sert evap verilecek ben hala anlamadım öylece izliyordum ve kimseye soramıyordum.

Kuzey'in bir an dengesi bozuldu ve olduğu yerde sendeledi ablası birden kolundan tuttuve kızarak ''Kuzey gene mi içtinsen?'' Meğer bahsettiği şey hapmış ben onuda anlamamıştım kuzenim sonradan söyledi. Sonra Esma'nın erkek arkadaşı arabasını alıp geldi ve '' hadi gidelim artık'' dedi.

Kuzey

''Siz gidin ben gelirim''

Eda

''Olmaz öyle birlikte gidelim işte''

'' Gidin diyorsam gidin ben gelmeyeceğim!''

Esma'nın erkek arkadaşı zar zor ikna ederek bindirdi arabaya herkesi içeride bırakıp gittik ve Eda'ların evinin orda indik. Ben şaşkın bir şekilde kaldırımda duruyordum Kuzey ablasına sertçe eve çıkmasını söylüyordu ve Esma'ya da tabi. Ona da kızgın olduğunu o an anlaıdm, ben hala öylece duruyordum Kuzey bana dönerek '' hadi gelsene Yeşim'' dedi.

''Yok ben gelmeyeceğim siz gidin.'' Hoş Esma olmadan nasıl evlerine girecektim onuda bilmiyordum evleri birbirlerie yakındı ve ben o akşam Esma'larda kalacaktım.

''Yeşim hadi gel içeri ne yapacaksın tek başına bak Esma'da girdi.''

''Tamam'' demek zorunda kaldım. İkimiz asansörle evlerine çıktık ama Esma ile Eda'yı göremedim. Sanırım diğer odadalardı ve sesleri çıkmıyordu. Kuzey beni salona oturttu ve onların yanına gitti. Saate baktığımda sabahın 4'ü idi. Biraz oturduktan sonra Kuzey yanıma geldi.

''Sen nasılsın Yeşim?''

''İyiyim'' dedim sadece. Ben bu Kuzey'i küçüklüğünden beri bilirim ama hiç görmezdim karşılaşmazdık. En son ilk okulda görmüşüzdür heralde birbirimizi, ablası ile hep denk gelirdik ama Kuzey'i görmezdim bir selamımız bile yok ama yinede bilirdik birbirimizi sadece tanımazdık o kadar. Çok geçmeden Esma yanıma geldi.

''Hadi gidiyorum Yeşim''

Kuzey hemen bizi bırakmak için ayaklandı.

Esma

''Gerek yok biz gideriz yakın zaten''

''Yürü abla canımı sıkma hadi. Saate bak konuştuğun lafa bak''dedi kaşlarını tekrar çatarak. Evet doğru anladınız biraz serseri tipli, hatta biraz bile değil tam bir serseri gibi. Yolda hiç konuşmadık bizi eve bıraktı ve hemen döndü geri. Salona oturup birbirimize bakıyorduk bizde anlamsız bir şekilde ve daha fazla dayanamadım bende.

''Esma neler oldu orada?''

''Of hiç sorma! Neler olmadı ki!'' Biraz duraksadı, dudağını büzdü ve anlatmaya başladı.

Vote ve yorum olmadığı için bitireceğim arkadaşlar.Hatta bir dahaki bölümü yazmak bile istemiyorum.Devamını daha getirecektim bu bölümde ama beğenilmediği için yazmayacağım. Kendinize iyi bakın :)))) Beğenenlere çok teşekkürler. Canınız sağ olsun ne diyelim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 29, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

HAYAT AKIŞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin