"Baran,Yağmur demek."
. . . . . . .
Sınıftan çıktığım gibi isimleri ve şubeleri aklımda tutabilmek için içimden söyleyip duruyordum.
Şuan karşımda duran sınıftan çağırmam gereken kişi " Uzay Arez."
İçimde ufacık bile olsa bir tereddüt olmadan kapıyı iki kere tıklayıp açtım.
Açar açmaz tahtanın önünde durmuş, branşının ne olduğunu bilmediğim hocayla göz göze geldik.
Bakışlarında sınıfa girmemin bir sorun yaratmayacağı hissiyle karşılaşınca kapıdan sınıfın içine doğru bir adım attım ve "Dersinizi böldüğüm için özür dilerim. Ayla Hoca bir proje için Uzay Arez'i çağırıyorda,"
Sınıfa dönerek Uzay denilen çocuğu bulmaya çalıştım.
Kenarda orta sıralarda oturan bir çocuk ayağa kalktığında gözlerim ona kaydı.
"Hadi be."
"Tamam.Uzay, gidebilirsin."
Adını hâlâ bilmediğim hocaya samimi bir gülümseme bırakarak Uzay'ın yanıma gelişini izledim.
"Teşekkürler hocam." diyerek kapıyı kapattım ve koridorda Uzay'la yürümeye başladık.
"Ee nereye gidiyoruz?"
"Sen Ayla Hoca'nın yanına bende çağırmam gereken kişilerin sınıfına."
"Bende geleyim." Sorar gibi konuştuğunda net bir şekilde,"Hayır."dedim.
"Peki sen bilirsin."
Uzay'la yollarımız ayrılınca diğer sınıfı aramaya başladım.
"Pardon da bu koridorda ne işin var?"
Koridorda yürürken karşıdan gelen kızın söylediğini duyup ona baktım.
Bana mı demişti?
Yüzünü benden ayırmadığını fark edince içimden söylediğim gibi sordum. "Bana mı dedin?"
"Koridorda başka kimse var gibi mi görünüyor ?"
Bir şey fark ettim de,
bu kızın konuşması benim sinirimi bozuyor.
"Ee ne var ?"
Onun kadar olmasamda umursamaz ve havalı bir tavırla sormuştum.
"En son bu koridorda ne işin olduğunu sormuştum."
"Sanane."
Bir kaşı havaya kalkarken yüzüne benimle alay eder gibi bir ifade takınarak sinsi ve çirkin gülüşünü sundu.
"Sen benim kim olduğumu bilmiyorsun herhalde?"
Sınıfa gitmem gerek(!)
Daha fazla dayanamayacağımdan eminim.
Kafamı hızlıca sola yatırıp derin bir nefesle eski haline getirdim ve adını bilmediğim ayaklı Rossmann'a döndüm
Onu elimin tersiyle hızlı bir şekilde önümden çekerek aynı anda "çık sşuradan" dedim ,önümden çektim ve yürümeye devam ettim.
Ya sabır Allah'ım
İçimdeki haklıca isyan eden Yağmur'u yatıştırıp 12/B sınıfına doğru ilerlemeye başladım.
Çağıracağım kişileri ve şubelerini unutmamak için hâlâ içimden tekrarlarken 12/B tam karşımda duruyordu.
Boğazımı temizleyip,hafifçe öksürüp kapıyı 2 kere tıkladıktan sonra sonunda kendimde kapıyı açacak cesareti bularak sınıfa girdim.
"Dersinizi böldüğüm için özür dilerim hocam."
Sınıfa göz gezdirip devam ettim:
"Ayla Hoca Baran Yeral ve Duman İris'i çağırmıştı da,"
Hocanın çatık kaşlarının altındaki beni öldürmek ister gibi bakan gözlerinden tırsarak bakışlarımı gözlerinden çektim.
Sınıftaki hareketliliği hissettim.
Sıralarından kalkmış bana doğru gelen iki uzun erkeği görünce dersini böldüğüm için sinirlenen hocaya gülümseyerek kapının eşiğinden geriye bir adım attım.
İkisi de yanıma geldiğinde kıvırcık saçlı olan kapıyı kapattı.
Kıvırcık saçlı yanında yürüyen çocuğun omzuna vurarak hafifçe dürttü ve;
"Sen git Duman."dedi.
"Nereye gidiyorum ben?"diyerek şaşkınca sordu adının Duman olduğunu duyduğum kişi.
Baran bana dönerek kısık bir ses tonuyla sordu.
"Hangi sınıf?"
"11/C"diyerek sınıfımı söyledim yanımdan gitmeleri için.
Duman geniş adımlarla yanımdan uzaklaşırken Baran hâlâ yanımda duruyordu.
Umursamadan 12/A'ya doğru ilerlemeye başladım.
yanımdakinin varlığını hissetmemek imkansız olmaya başlayınca ani hareketle durdum ve ona döndüm.
"Kardeşim deli misin divane misin gitsene hocanın yanına işim var benim."
diyerek hızlı adımlarıma kaldığım yerden devam ediyordum."Yeni falan mısın sen?"
Baranı duymamazlıktan gelerek 12/A nın kapısını tıkladım.
Kapıyı tıkladıktan bir kaç saniye sonra yavaşça açarak hocadan özür diledim.
Öğretmenleri önemli olmadığını söyleyip rica ederek beni onayladı.
Eylül Uğur'u çağırıp sınıfından çıkışını beklerken artık gerçekten bu işleri yavaş yaptığımı düşünmeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAAF
ChickLitSude, sırların ortasında doğmuş ve büyümüş bir kızdı. Hatıraları onun peşini bırakmazken o umursamamakta kararlıydı. Fakat ne kadar başarılı olmuştu? Duman , Sude'nin hayatının en zor zamanında varken Sude bunun farkında bile değildi. Sude'yi tüm bi...