သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ အယ္ဗလင္ႏွစ္ႏွစ္ၿခိိုက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနခိုက္..
ဖုန္းျမည္တဲ့အသံၾကားလိုက္ရသည္။ ပထမေတာ့ လ်စ္လ်ဴရႈကာ ေပၿပီးဆက္အိပ္ေနေပမယ့္ ဖုန္းကဆက္တိုက္ျမည္ေနကာ လူလဲအိပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားတာေၾကာင့္ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္ေတာ့
ဆက္ေနတာက ဂ်ိတ္...
"Hello ဂ်ိတ္..ဘာလဲဟာ ဒီခ်ိန္ႀကီး"
"ငါ နင္ေတာင္းဆိုတာကိုလုပ္ေပးမယ္အယ္ဗလင္.."
"ဂ်ိတ္ရယ္ အဲ့ဒါေျပာတာမ်ား မနက္မွေအးေဆးေျပာလဲရတာပဲ. ငါမထြက္ေျပးပါဘူး တကူးတစ္က အသိေပးစရာမလိုပါဘူး..Ok ဒါပဲေျပာမွာမွတ္လားငါဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္.."
"ေနအုံး.."
"က်စ္ ဘာထပ္ျဖစ္ျပန္ပီလဲ"
"နင့္ဆႏၵ ကိုငါျဖည့္ေပးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ငါ့
ဆႏၵကိုလဲနင္ျပန္ျဖည့္ဆည္းေပးရမယ္"
"ဘာရယ္"
"ဟုတ္တယ္ ငါနင့္ကိုေနာက္ဆုံးအလုပ္တစ္ခုခိုင္းမယ္...နင္ဆြဇ္ဇာလန္ကိုအၿပီးထြက္မသြားခင္ငါ့ကိုအဲ့ဒါလုပ္ေပးသြား။ငါကတိေပးတယ္အယ္ဗလင္ ဒါနင့္ကိုခိုင္းတဲ့ေနာက္ဆုံးအလုပ္ပဲ။ေနာင္နင္နဲ႔ငါပတ္သတ္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး။ငါ့ကို နင္မသြားခင္ ဒီတစ္ခုပဲလုပ္ေပးပါ။"
အယ္ဗလင္ တစ္ခုခုကို ေတြးေတြးဆဆ စဥ္းစားလိုက္ၿပီးမွ...
"ကဲ ေျပာ.. ေျပာဟာ ငါဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ"
"နင့္ကိုခိုင္းမယ့္ကိတ္စက ဂ်က္ဂ်က္နဲ႔ပတ္သတ္တယ္။"
"ဂ်က္ဂ်က္က ဘယ္သူလဲ"
"ခ်ားစ္ ရဲ႕ခေလး.."
"ဟင္ ခ်ားစ္ ရဲ႕ခေလးကိုငါကဘာလုပ္ရမွာလဲ...ဂ်ိတ္ရယ္ နင္ငါ့ကို ခ်ားစ္ရဲ႕ ခေလကိုပါထိန္းခိုင္းအုံးမလို႔လား.."
"ထိန္းခိုင္းမွာမဟုတ္ဘူး.. ဖ်က္ဆီးခိုင္းမွာ"
"ဟင္....."
အယ္ဗလင္ ေၾကာင္သြားသည္။ ဂ်ိတ္စကားကဘာႀကီးလဲ...ဂ်ိတ္ ခေလးတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ရန္မူခ်င္ေနပီလား..ဂ်ိတ္ကတစ္ျဖည္းျဖည္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလာသည္ဟုအယ္ဗလင္ျမင္သည္။ အခုလဲကေလးကိုဘာလုပ္အုံးမလို႔ပါလိမ့္။
မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေလ..ငါအေတြးလြန္ေနတာေနမွာပါ...
