FİNAL-SON

953 51 51
                                    

25 Ekim 2020 Barış Murat Yağcının Agzından🌿

Geçirdigim kazanın üzerinden 3.5 ay geçmiş olmasına rağmen bir aydır yeni yeni yürüyordum.Yeni ve heyecanlı buldugum film teklifini geri cevirmemiş kabul etmiştim.Bugün Galası vardı Survivor ekibi ve yarışmacılarının da gelecegini bildigimden azda olsa gülümseyebiliyordum.Nisa yalnız bırakmamış Pragdan gelirken.Cemal de Japonya tatilini kısa kesip akşam destek olucaktı.Berkan yürümemde ve hareket etmemde en büyük antreman hocamdı zaten arada sırada gürültülü derecede enerjisi yükselsede üzerime fazla gelmiyordu.

Berkan kapıyı calmadan odama giriş yaptıgında ters ters ona bakıyordum.

Gömlegimin kol dügmelerini ilikleyip kravatımı sıklaştırdım.

Berkan:Damat olacagın günleri görmekte varmı nasipte babakom.''

Burukca gülümserken ensesine gelişi güzel gecirdim.

Barış:Boş yapıyorsun Bekom yapma.'

Arabaya bindigimizde Lalenin Kızlarla beraber galanın düzenlendigi salona gidicegini söylemişti Berkan.Aycanı görmemeyi diliyordum sadece

Berkan:Aycanda orada olucak bu yüzden ters bir davranışta bulunma Maykom.'

Sinirlice gülerken delirmemek elimde degildi ben o yataktan kalkamazken o yok olmuştu aklımdaki tüm sorularla beni baş başa bırakmıştı.Arkasında kocaman bir sır perdesiyle.

Barış:Umarım nişanlısı ile gelmiyordur.Yoksa kendi galamı zehir edicegi kesindi.'

Gecen hafta nişanlandıgını duymuştum magazinciler soru yagmuruna tuttukları sırada bu bilgiyi vermişlerdi nutkum tutulsa gönül yaram kanasada susmuştum.

Agzınla kuşda tutsan nasipten öte yol yoktu isyan etmek ona göre degildi.

Araba görkemli salona geldiginde magazincilere gülüp poz verirken Nisayı görmüştüm.Yine degişik şekilde dans ediyordu Prag çöregim

Arkasından yaklaşıp kafasına hafifce vurdugumda bagırıp kocaman sarılmıştı gülümseyip burnunu sıktım

Barış:Küçük Haylaz kız kardeşim bugün uslu durmalı .'

Gülümseyip onayladıgında gülümsedim Pragta Jakupla anılarını anlatırken gülmemek hatta kahkaha atmamak elimde degildi .

Gülerken gözlerim karşımda bize dogru gelen Aycana takılmıştı gözlerini gözlerime kenetlemiş yanıma geliyordu önümde durdugunda masamda son kalan kolamı kafama dikip ayrıldım yanlarından.

Herkes sessiz oldugumdan bahsediyordu bana bakarak.Sessiz degildim içimde büyük bir gürültü vardı ve kimse duymuyordu.

Arka kapıdan bahceye cıktıgımda bahcenin ucunda havuzun dibindeki şezlonga oturdum havuzun maviliginde yansımama bakıyordum hüzünlüce.

Böyle olacagını,dagılacagını bilmiyordum..Yine Dört yıl önceki gibi olacagımı oysa biliyordu adam bu hüzün,üzüntü stres Aycan gittikten sonra ortaya cıkan hastalıgını tetikliyordu tümör her gecen gün büyüyordu.Umursamadı adam Doktorun söyledigine göre bir zaman sonra hafızamdaki tüm anılar yavaş yavaş yok olucaktı..Seviniyordum hafızamda Aycana ait olan parcalar kalmiyacaktı.Üzülüyordum  Berkan,Cemal,Nisa,Murat,Parviz duysa ne kadar üzülürlerdi.Bilmesini istemesemde yinede söylemek için vakit kolluyordum.

Yazarın Agzından🌿👊
Berkan,Barışı bulmak için etrafı tarıyordu gözleriyle bacaklarının bazen aksadıgını biliyordu Berkan.Son çare olarak bahceye cıktıgında havuzun yanında oturan arkadaşını görmesiyle sevinmişti .

Can Kenarım♚AyBar♚ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin