Dokunulmazlık Oyunu,Parkur
Aycan Yanaçtan'
Havadaki bayıltıcı sıcakla mücadele ederken bir taraftanda oyunla mücadele ediyorduk takımca üzerimde bir agırlık vardı kendimi yorgun hissediyordum Dominigin degisken havasına alışamamıştım.
Oyun sırası Saziye abladaydı hepimiz eline cakıp oyuna ugurladık..Biraz dinlenmek için benchin arkasına gecip oturdum bacaklarımı karnıma cekip kafamı dizime yasladım en azından gölgedeydim bugün takım olarak enerjimiz yüksekti akşam konsey vardı acıkcası aramızdan biri elensin istemiyorduk...Yanıma birinin oturdugunu hissetmemle kafamı dizlerimden kaldırıp gelene baktım Barıştı şaşırmıştım acıkcası elinde tuttugu buz dolu fileyi bana uzattı daha sonra anlamadıgımı fark edip fileyi kafamın üzerine koydu ürpersemde alıştıkca kendime gelmeye başlamıştım minnettar bir şekilde bakarken utanıyordumda ben onu yüzüstü bırakıp kabuslarına sebep olmuşken o hep beni düşünüyordu
Barış:başına güneş gecmesin Takımın sana ihtiyacı var Aycan Yanaç ve tabi izlememiz gereken sevinclerin var biraz daha dinlen oyun sırası sana gelince haber ederim sıcak bir gülümseme yollayıp yanımdan kalkmıştı cikolata kokusu yine başımı döndürüyordu ada şartlarına ragmen hala mis gibi kokuyorduEllerimdeki kumu cırpıp başımdaki buz filesinin düsmemesi için sıkıca tutap ayaga kalktım oyuna çıkan Barıştı parkura dogru ilerlemeden önce üzerindeki Tisörtden kurtuldu cıkarttıgı Tişörtü nereye koyacagını bilemezken Mavi Takımdan Cakma sarışın Evrim müdahale etmişti.
Evrim:Ay Barışcım ver ben tutayım yabancı degiliz sonucta Gecerken alırsın..' diyerek bizim benche gelip Tisörtü alıp Barışın itiraz etmesine fırsat bile tanımadan benchlerine gitti.
Sinir Katsayım normalin üstündeydi sert bakışlarım hala Evrim ve Barısta gidip geliyordu Barış mavi takımın benchine bakmaktan vazgecip Maviliklerini bana cevirmişti tek kaşını kaldırıp 'ne oldu' dercesine kafa salladı sırtımı maviliklerine dönüp Benchin arkasına oturdum yeniden...Bu sefer havadan degil sinirden kızarmıştım karşıda cıkmıyordu Barış bey alamazsın diye az sonra Evrimle oyuna cıkacagım aklıma gelince sırıttım.Denge tahtasında birbirimizi düsürmeye odaklı parkurdaydık görücekti Cakma sarışın intikam sırıtmamı yaparken Sag tarafımdan bacaklarıma düşen güneş ışınlarıyla kavga edicektim az kalmıştı bacaklarım kaşınıyordu inanılmaz rahatsız olmuştum inatla bacaklarıma düşen güneşin gelmemesiyle yerde beliren insan gölgesine bakıp agır cekimde başımı yukarıya dogru kaldırmaya başladım o kadar uzunduki boynum agrımıştı dövmeli vücüdun oldugunu fark etmemle başımı vücüdundan zor alıp Buz mavisi gözlerine diktim bakışlarımı elinde de çok sevgili tişörtünü tutuyordu onu giyme deme istegim içimden gitmiyordu malesef öfkeli bakıslarımı yere odakladım giderdi zaten...bana ihtiyacı yoktu..
Barışın gitmesini beklerken yanıma oturmuştu agzımı acmadım bakmadım da onun sucu yoktu ama içimdeki kıskanclık gitmiyordu..Barış:Bacaklarını biraz daha kaşırsan yara ediceksin güneşten sakın kendini Sarışın..' kafamdaki buz filesini alıp kaşıntıdan kızaran bacagıma koydu rahatlamıştım biz sessizce oturuken Sercanın seslenmesiyle oturdugum yerden kalkıp elimi Barışa uzattım kalkması için Parkura cıkma sırası bendeydi elimi tutup kalktı elimi hala bırakmamıstı ani bir hamleyle elimi elinin içinden kurtarıp Parkura ilerledim ..Şimdi Elimden cekecegin var Evrim Keklik..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Can Kenarım♚AyBar♚
Fiksi Penggemar•••Barışın Aycanı Survivor 2020••• Gecenin bi'yarısını kabus görünce aniden uyansan,beni de uyandırıp"çok korkuyorum"diye dolmuş gözlerinle baksan bana çocuk gibi.Başını gögsüme yaslasan,aşagıdan yukarı masum bakışlarınla bana bakıp "lütfen bana mas...