Fotoğrafımı Çeker Misin? |text|

20

Özel biri için bu bölüm, o kendini biliyor ❣️

Oç Giray; Dönmüşsün

Oç Giray; Ama bana bir haber bile vermiyorsun

Oç Giray; Miray

Oç Giray; Ben seni çok özledim ama

Oç Giray; Sen özlemedin mi

Benimki; Hayır

Sonuçta yalan parayla değildi ya.

Oç Giray; Gözündeki değerim bitti mi yani?

Oç Giray; Ama ben daha seninle güzel anılar biriktirecektim

Benimki; Bitti

Benimki; Ama bitiren ben değildim

Benimki; Sendin

Benimki; Kalbimi kırıyorsun diyorum ah bak ne kadar üzüldüm şimdi diyorsun

Benimki; Naapayım salak gibi gelip aferin çok iyi yaptın mı diyeyim?

Benimki; Gurursuzun teki gibi gelip sana güleyim mi?

Oç Giray; Hayır ben sana gurursuz demedim ki ama...

Oç Giray; Özür dilerim

Oç Giray; Özür dilerim bebeğim, çok özür dilerim

Oç Giray; İstersen ayağına kapanayım

Oç Giray; Ama bana seni affettim de

Benimki; Seni affetmedim

Benimki; Dizilerdeki gibi vurulmayacaksan ya da kaza falan geçirmeyeceksen

Benimki; Ya da ölümcül bir hastalığın olmayacaksa

Benimki; Mümkünse muhatab olma benimle

Oç Giray; Miray

Oç Giray; Miray'ım

Oç Giray; Ben seni çok özledim

Oç Giray; Geleyim yüz yüze konuşalım

Oç Giray; Lütfen hayır deme

Oç Giray; Lütfen...

Benimki; Bahçe kapısından içeri girmeyeceksin

Benimki; Uzaktan söyleyeceğini söyleyip defolursun

Oç Giray; Geliyorum

Oç Giray; Ve sana yemin ederim ki pamukşekeri yanaklarından öpmeden gitmeyeceğim

Bu mesaj silindi

Oç Giray; Vallahi 15 dakikaya oradayım

Benimki; Evimin önündeki arabanı fark edemeyecek kadar kör değilim

Benimki; Çıkıyorum kapıya

Benimki; Sen de in şu arabadan ama bahçeye girme

Oç Giray; Yakalandık ama olsun

Oç Giray; Değerdi

Oç Giray; Tamam hadi çık kapıya bekliyorum

Oflayarak yataktan kalktım, yatağın ucunda duran terlikleri ayağıma geçirerek hızlı bir şekilde odadan çıktım. Koridoru hızlı adımlarla arşınladım. Oturma odasında uzanmış televizyon seyreden Aylin'e çıktığımı haber vererek ev anahtarını konsoldan aldım ve kapıyı açarak dışarı çıktım.

Söylediğimi yapmış ve bahçeden içeriye girmemişti.

Aramızda on-on beş adım bırakarak durdum ve dik dik yüzüne baktım. Ben ona bakıyorum, o bana bakıyor. Gözlerimi kırpıştırdım. Konuşsana işte şerefsiz. İlla ben mi diyeyim?

Onun konuşmasını beklediğimi anlayınca boğazını temizleyerek, "Uzak mı duracaksın," diye mırıldandı. Cevap vermedim. Derin bir nefes aldı. "Özür dilerim," durdu. Tekrar nefeslendi. "Ben öyle demek istememiştim."

"Kısa kes," diye homurdandım. Tabii ki küs kalmayacaktım ama bu değildi ki onu süründürmeyecektim.

Elinde tuttuğu kutuyu bana doğru uzattı. Yaklaşarak onu aldım ve karanlıkta seçmeye çalıştım. Oha amk. Resmen gerçekten iPhone 11 almıştı.

Burun kıvırarak kutuyu arkama sakladım.

Gülümsedi.

Gülmesene sen oç.

"Tamam aldım, git hadi."

"Mesaj atarsam cevap verecek misin," diye sorduğunda, "Belki," diye mırıldanmıştım. Dedim ya, süründürecektim.

"Kızım bari bir kere sarılayım ya, bir ay oldu neredeyse," diye yakındı. Kapıyı açmaya yeltendiğinde ayağımla bunu engelledim.

"Şimdi gitmezsen mesajlarına yanıt vermem," diye cırladığımda ellerini bahçe kapısından ışık hızılya çekti. Yola gel.

"En azından yanıt verecekmişsin," dedi kendini avutur gibi. "Olsun, bir dahakine yanaktan az kenara kayarım o zaman."

Abaza herif.

"Tamam o zaman, sana iyi geceler. Eve gider gitmez mesaj atarım."

"Hı hı," diye mırıldandım.

Gözleri yüzümde gezindi ve hemen ardından arkasını döndü, arabaya binerek evin önünden uzaklaştı.

LAN HARBİ HARBİ İPHONE ALMIŞTI YA BU...

Giray evlenebilir miyiz?

Bence olur çünkü sonuçta seni ben yarattım.

Allaaaaam sonunda normal bir şekilde mesajlaşıcaklar, çok mutluyum aq