En Güzel Yaz (TAMAMLANDI)

11. BÖLÜM İLK RANDEVU

O kadar şaşırmıştım ki hani halk ağzında söylenen 'Dünya ne kadar küçükmüş meğer' sözü daha bir anlamlı gelmeye başlamıştı.

Can'ın bana meraklı gözlerle baktığını farkedince kulağına eğilip "Biraz karışık.Pelin'in eski sevgilisi. Nereden çıktı ben de anlamadım ki..."

"Nedense gözüm tutmadı."

"Eh o kadar kötü bi çocuk değildir.Ama bazen aşırı uyuz olabiliyor."

Demir Pelin'i farkedince artık her şey için geç olduğunu Pelin'e masanın altından çık işareti yaparak belirttim...

"Pelin? Sana noldu ya? Evrim geçirmişsin."

Pelin'in hala Demir'e aşkla bakan gözlerinin yanı sıra o gözlerden eridiğini fark etmek zor değildi.

"B-ben masanın altında küpemi arıyordum da... Şeyy.. Selam.. Teşekkür ederim."

Yağmur ayakta kalan Demir'e sandalye çekerek otur işareti yaptı.

"Yok bebeğim ya benim biraz işim var sonra görüşelim kızlar."

Can'ın Demir'e bakışlarını beğenmemiştim.

"Ne oldu?"

"Hiç."

"Biraz yavşaktır kendisi ama yıllardır tanıyoruz."

"Onu anladım."

"Tm"

"Tşk"

"ÖD"

Demir çoktan gitmişti. Pelin hala şoktaydı belli..

Sessizliği bozarak "Ben odaya çıkıyorum gelen var mı?"

"Ben geliyorum" dedi Can kızların ona bakışını aldırmadan.

Kızlar oturmaya devam ediyorlardı.

Can'la yürümeye başladık.

"Akşam yemeğine ne dersin?"

Sanırım az önce çıkma teklifi etmişti. Durdum. Öksürmeye başladım ve olur demek için kendimi zorladım.

"O-olur."

Odanın kapısına geldiğinde "Seninle daha çok vakit geçirmek istiyorum."

Ben şok.
Ben ölü.

Tebessüm ettim.
"Görüşürüz."

"Akşam 7'de seni otelin restorantında bekliyor olacağım prenses."

Ahhh şu kelime her ne kadar klişe gelse de artık yine de hep bana prenses diyen bi sevgilim olsun istemiştim.

"Anlaştık." dedim onun karşısında ilk kez kendimden bu kadar emin cevap verdiğimi zannediyorum.

Ellerimden tutup beni kendine yaklaştırdı. Ve alnıma masum bi öpücük kondurdu.

O kadar kızarmıştım ki farketmiş olacak gülümseyip el sallayarak uzaklaştı.

Bir kaç dakika kapının önünde mal gibi bekleyen ben kafamda ampullerin yanmasıyla kendimi odaya attım.Kapıyı nasıl çarptım bilmiyorum ama içeri yatağın üzerine çıkıp zıplamaya başladım. O kadar mutluydum ki midemde kelebeklerin uçtuğunu hissedecek kadar aptal bi duyguyla doldu içim.

Sonunda yorgunluğuma yenik düşüp yatağa düştüm. Düştüğüm yerde kaldım ve uzun uzun düşündüm.Bütün yaşadıklarımı.

Ve benim bir özelliğim vardı. Eğlenmek amacı haricinde eğer sıradışı bir duyguyla karşı karşı kalırsam kulaklıklarımı takıp o duruma en uygun müziği dinlerdim.