10 BÖLÜM

39 2 0
                                    

ATEŞTEN DEVAM EDELİM

Serum bittiğinde kapatıp vuslata baktım çok güzeldi fazla güzeldi ama benim karanlığımda çok beyazdı ben çok karanlıktım sadece onlar beyaz tarafımı görüyorlardı üzülecekti biliyorum ki yine üzülüyordu onu uyandırmadan serumu elinden çıkardım 

vuslatın saçlarıyla oynamaya başladım uyanınca bana baktı kendini hemen toparlayıp oturdu

"hadi kalk gidiyoruz daha hesap vermen gereken konular var"

hiç birşey demeden yataktan çıktı üstünü düzeltip saçlarını düzeltti çantasını alıp bana baktı 

"hazırım ben ateş bey gidebiliriz"

kafasını eğip elleriyle oynamaya başladı onun bu haline güldüm çok masumdu benim dünyama göre yürüyüp odadan çıktım peşimden geliyordu biliyorum çünkü o yağmur gibi kokan kokusunu bir metre öteden yayılıyordu etrafa kimse duymasındı kokusunu bazen kendimden bile kıskanıyordum onu bu sevmek miydi yoksa takıntı mı bilmiyorum ama çok güzel bir duyguydu ben ateş soylu yer altının başını çeken adam ona zarar gelmesinden korkuyordum evet mafya başkanıydım hiç kimse birşey yapamazdılar ama insanın sevdiği olunca çok korkuyormuş ona zarar gelmemesi lazımdı onun için ondan uzak durmam gerekiyotrdu 

arabaya gelince bindik eve sürmeye başladım arada sırada vuslata bakıyordum sadece yolu izliyordu hiç bir tepkisi yoktu bana dönünce eczanenin önünde durup ilaçlarını alıp kucağına koydum 

"neden geldiniz ateş bey ben gidecektim "

"saçmalama vuslat aileni arkadaşlarını bırakıp gidecek miydin senin mesajını liva ve melek görünce yıkıldılar "

hala bey demeye devam ediyordu bizimkileri aradığımda eve geçmişlerdi eve geldiğimde arabayı durdurup indim içeri doğru yürümeye başladım vuslata göz ucuyla baktığımda tedirigndi kapıyı çaldığımda livaa ve melek koşarak vuslata sarıldı sımsıkı vuslat ağlamaya başlamıştı pamir efe ve aras da çıkmıştı dışarı koluma vurarak destek olduklarını belli ettiler herşeyi biliyorlardı onları çok önceden tanıyordum onlarda bu karanlık dünyanın içindeydi sadece kimse bilmiyordu,

vuslat yere çöktüğünde melek ve liva da yanına oturmuşlardı  aras bana bakıp vuslatın yanına gitti kızların kolundan onu kurtarıp sıkıca sarıldı livada gömleğinin uçlarını sıktı liva vuslatın kulağına söylediği şeyle afalladı daha sonra bana baktı anladım ki vuslatın beni sevdiğini bildiğimi öğrenmişti bana bakıp kafasını iki yana salladı arasa dönnüp

"boşver be kardeşim yapacak birşey yok bilirsin zaten beni "

aras ona kafa salladığında daha sıkı sarıldı hepimize bakıp 

"özür dilerim gitmek hataydı ben uyumaya gidiyorum hepinize iyi geceler "

deyip içeri girdi arkasından baktım cebimden sigara paketini çıkardım bir dal yaktım kafamı gökyüzüne kaldırdığımda balkonunda sigra içerken gördüm kendine zarar veriyordu zaten astımı vardı ne diye içiyordu ki aslında bilseydi onu korumak için yaptığımı herşeyi  artık anlamıştım ona karşı hisler besliyordum ama yanımda tehlikedeydi tamam onu koruyabilirdim ama ben yetişemezsem liva ve melek bana bakıp gülümsedi vuslat hariç herkes biliyordu demek ki onlara kafa sallayıp sigaramdan bir nefes daha çektim sigarayı yere atıp ayağımın ucuyla ezdim içeri girip onun odasına giden ayaklarıma lanet ettim 

VUSLATTAN DEVAM

Ateş içeriye geçince ben de sigaramı söndürüp yatağa attım kendimi odanın kapısı açılınca kim olduğuna baktım ateş gelmişti niye daha fazla kırmak için miydi beni hiç birşey demeden bekledim yatağın kenarına gelip oturdu elleri usulca saçlarıma gitti 

Büyük KavuşmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin