12 BÖLÜM

29 0 0
                                    

Kapıya koştuğumda ateş de arkamdan geldi gördüğümle şok oldum gözlerinin altı şişmiş ve elleri yaralıydı 

"efe ne oldu yüzüne bu halin ne "

efe yanıma gelip bana sarıldı hayırdır acaba efe bunu en son küçükken yapmıştı onda da babası ölünceydi kollarımı ona sıkıca sardım ateş yanımıza gelip 

"ne oldu lan kim ne yaptı sana "

efe benden ayrılıp ateşe baktı 

"vuslatın babası,,"

diyip susunca efenin yüzüne baktım ne olmuştu babama 

"vuslat baban senin gerçek baban değilmiş "

duyduğum şeyle şok oldum nasıl yani benim babam öz babammıydı olamaz ya annem bunu yapmış olamaz yapamaz benim annem yapmazdı bunu babamı bu kadar çok seviyorken yapamazdı yere çökerken efe belimden tuttu ona tutunup ayakta kalkdım 

"efe annem bunu yapmaz benim annem yapamaz benim babam kim ya neden bana bunu yaptılar neden benim annem böyle bişi yapmaz babam her ne kadar kötü de olsa bana karşı o benim öz babam "

ağlamaya başladığımda efe daha da çok sarılmıştı ateş dibime gelince ona baktım yaşlı gözlerle 

"ateş doğru mu söylüyor bana bişi de yalan dimi yalan "

ateş bana sadece bakmaya başladığın da hiç bişi demedi ateş de diyorsa doğruydu o zaman kimdi o zamn beni bu yaşıma kadar kandırmışlardı babam da onun için beni sevmiyordu demek ki  efeye bakıp göz yaşları için de onlara baktım 

"vuslat doğru "

"efe ateş beni anneme götürün aras birşey yap ne olur  yalan diyin lütfen"

ateş beni kendine çekip sarıldı 

"şimdi gidicez en güzel annen anlatır sana tamam mı güzelim "

kafamı sallayıp onu onayladım bu arada liva ve melek eşyalarımızı indirmişti liva bana bakıp gülümsediğinde kendimi gülmeye zorladım olmuyordu ama öğrendiklerim çok ağır şeylerdi liva gelip yanağımdan öptü 

"seninle gelmemi ister misin"

ona kafamı sallayıp ateşe kolumu uzattım o da iğneyi çıkarttı arabalara bindiğimizde livanın yanına arkaya oturdum melek de ateşin yanına oturmuştu efeyle arasta kendi arabalarına binmişti ateş de sürücü koltuğuna oturdu aynadan bana bakıp arabayı çalıştırdı kafamı livanın kucağına koyup uzandım ister istemez ağlıyordum bu kadar yıl kandırılmıştım gözlerim acımaya başladığında yumdum gözlerimi uykuya kendimi tesliim ettim 

ateşin sesiyle gözlerim açıldı 

"liva istersen kalk  birşeyler ye "

"yok vuslat uyusun "

"kalktım bensen git liva "

liva kalkıp arabadan inince ateş kolumdan tutup aradan indirdi 

"gel biraz hava al sonra devam ederiz "

ona kafamı sallayıp aşağıya indim ona sarılıp 

"ateş neden yaptılar bana bunu neden bir yalanla büyüttüler beni benim annem yapmazdı böyle şey yapmaz"

"annenin illaki açıklaması vardır sana gerekli açıklamayı yapacaktır"

,

ona kafamı sallayıp bizimkilerin yanına dinlenme tesisine giridk yemek yiyorlardı aras kalkıp bana sarılınca ben de ona sarıldm 

Büyük KavuşmaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin