Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~~~
07082020 ~ 1826
~~~
"Sorun yok değil mi?"
Babasının sorusuyla kafasını olumsuz anlamda sallayarak önünde durdukları evi incelemeye devam etmişti öylece. Annesi gülümseyerek yanına adımlarken, oğlunun elini tutmuştu sıkıca. İçi içine sığmayan genç kadın aldıkları yeni evi döşemek ve yepyeni bir hayata başlamak için sabırsızlanıyordu.
"Nasıl görünüyor?"
Oğlu yalnızca omuz silkmişti. Henüz ev hakkında herhangi bir düşünceye sahip değildi. Ev eski ve üç kişilik bir aile için fazla büyük gibiydi. Kazağının üzerine giydiği bol ceketinin içinde kaybolup gitmek istemişti.
"Sadece garip."
"Bizim gibi."
Annesinin kurduğu cümleyle güldü. Garip bir ailesi olduğu hiç şüphesiz doğruydu. Bedenini elini tutan kadına çevirdiğinde kafasını kadının omzuna yaslamış ve gözlerini kapamıştı.
"Biraz garip olalım Choi Chanhee, biraz da farklı. Bil ki bizim güzelliğimiz bunlarda saklı."
O küçükken annesi olarak gördüğü kadının ona kurduğu ilk cümle buydu. Dünyanın en güzel sesine sahip olduğunu düşündüğü annesi, ona bu cümleyi kurarak tüm hayatının değişmesine neden olmuştu.
~~~
07082020 ~ 1837
~~~
s y g l r
s v g l r
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
