1-"Alone"

51 8 3
                                    

Media=Aksel Doru
İlk yazımdır.Yanlışlarım için şimdiden özür dilerim.

O günden beridir bana bunu yaptığına halen inanamıyordum.Nereye gitsem , ne yapsam hep onu görürdüm.Aradan aylar geçmesine rağmen hayaleti peşimi bırakmıyordu.Annem bu yaşananları unutmam için beni hep farklı yerlere götürmüştü.Yinede hiçbir işe yaramadı .Ve şimdi ise yeni bir okul...

( 6 AY ÖNCE )

Hayatımın anlamı olan kişiye doğum günü sürprizi yapmakla meşguldüm ki birisi birden kapımı tıklattı

"Kimsin?"
"Aksel benim Çağla, kapıyı açarmısın?"
İşte sözünü ettiğim kişi gelmişti.
"Hayır ,açamam"
"Hadi ama." Doğrusu niye bu kadar ısrar ettiğini anlamamıştım.
"Hayır dedim"
"Öyle olsun.Şimdi gidiyorum geri geldiğimde bunun hesabını sana soracağım"bu konuşmayı bir an önce sonlandırmak için "Anlaştık."dedim
-"Pislik!"
Ayak sesleri uzaklaştığında bende bir an önce işimi bitirmeye koyuldum.Hazırladığım hediyeyi paketleyip üstüne bir not yazdım.Hediyeyi hemen alıp ayarladığım mekana bakmaya gidicektim.

Odadan çıktığımda Çağla'yı etrafta göremedim.Anneme sorduğumda ise alışverişe gittiklerini söyledi.Ve yaptığım planın tam tıkırında ilerlediğine mutlu oldum.Ayarladığım mekana gittiğimde buranın bir kez daha ne kadar güzel olduğuna kanaat ettim.Kırsal bir yer seçmiştim çünkü Çağla böyle yerleri çok severdi.Etraf eksiksiz mi diye kontrol etmeye başladım.Etrafa bir kaç süslemede yaptığımda her şey tamamlanmıştı.Onun burayı beğeneceğine kesinlikle emindim.Misafirler yavaş yavaş gelmeye başladığında da onları karşılayıp anneme Çağla'nın annesi Gürsel hanımı arayıp gelmeleri gerektiğini söylemesini istedim.Annem aradığını ve 10 dakika ya geleceklerini söyledi.Bunun üzerine heyecanla onları beklemeye koyuldum.Ama yarım saat olmasına rağmen onlardan hala bir haber yoktu.

Gürsel ablayı aradım ama açmadı.Aynı şey Çağla da da geçerliydi , ikiside telefonunu açmamıştı.6 dakika sonra bilinmeyen numaradan birisi aradı.

"Alo. Kimsiniz?"
"Alo beyefendi ben şehir hastahanesinden arıyorum.Siz Aksel bey olmalısınız değil mi?"
"Evet benim.Bir şey mi oldu?"içime hapsolan his hiç de güzel şeyler duymayacağımı söylüyordu.
"Maalesef Çağla hanım ve annesinin olduğu araba bir kaza geçirdi.Çağla hanımın durumu riskli ama Gürsel hanım şuan iyi .Lütfen bir an önce şe-"

O cümlesini tamamlayamadan telefon elimden düşmüştü.Ve bir anda elim ayağıma dolandı.Hayır bu olamazdı , beni bu kadar çabuk bırakıp gidemezdi.Onunla yaşadığımız bütün güzel anlar aklıma geliyordu.Yağmurun altında ıslanarak dans ettiğimiz an,birlikte okuldan kaçıp sahil kenarında yürüdüğümüz zaman.Hayır böyle düşünmemeliydim.O güçlü bir kızdı.Beni terkedemezdi.....

YALNIZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin