INFERNO UNIVERSITY

CUATRO

Krissan's POV
"RING!RING!RING!"
Bigla akong nagising dahil sa malakas na tunog na nagpabulabog sa akin.

"Arghh!" Tumayo na ako sa kama kahit sobra pa akong inaantok.

Sinuot ko ang aking tsinelas at kinusot-kusot ang mata kong nakapikit pa. Binuksan ko ang pintuan at nakita ko ang mga kaibigan kong kakagising lang din. I yawned as I raised my hands. Maya-maya ay bigla nang tumigil ang malakas na tunog ng bell.

"Sa'n nanggagaling 'yun?" Tanong ni Max na tulad ko'y nag kukusot pa din ng mata.

"Wala naman akong nakikitang speaker," nilibot ni Stacey ang paningin niya at ganon din ang ginawa ko.

Bigla akong napatingin sa bintana habang inaalala kung saan din nanggaling 'yung favorite song ko kagabi.

"Wait," napatingin silang lahat sa akin nang ilagay ko ang kamay ko sa unahan.

"Ano?" Nakakunot noong tanong ni Landré.

"Did you hear your favorite song yesterday?" Isa-isa ko silang tiningnan.

"Oo sa kotse mo, nag earphones ako," sagot ni Stacey na naging sanhi ng pag ngisi ko.

Natatatawa nalang ako dahil napaka seryoso ng mga itsura nila ngayon. Para kaming nasa isang meeting.

"What I mean is dito," napakunot nalang ang mga noo nila, tila wala silang naiintindihan sa mga sinasabi ko.

Agad nalang akong napa buntong hininga.

"Wala wala, 'wag niyo na lang intindihin."

Nagtungo na ako sa sofa at agad nagdekwatro. Nagulat na naman ako dahil biglang bumukas ang pinto at agad niluwa niyon si Tres. Tumingin siya sa relo niya bago ibalik ang tingin sa amin. Si Landré agad ang tiningnan ko. Bigla siyang nagpa-cute kaya napa ngiwi nalang ako.

"7:30 AM, breakfast na,"

Agad pinigilan ni Landré ang kilig.

"Sige," pabebeng sagot ni Landré.

Samantalang tinanguhan ko lang siya.

"Pwede ba sa susunod, kumatok ka?" Halos sumabog na ang puso ko nang sabihin ko iyon kay Tres.

He cleared his throat before he looked at me directly.

"Sorry, nasanay lang," he bowed his head before he closed the door.

Ni-lock ko kagabi 'yung pinto ah. Tsk, uso nga pala magpa doble ng susi.

"Kayo naman magluto." Utos ko sa mga kaibigan ko.

Tinitigan lang nila ako bago magtungo sa kusina.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

We already gathered at the dining table and we're about to eat when suddenly, someone knocked on the door. Rien entered with a smile on her face.

"9:50 AM, kailangan niyong pumuntang library. I'll guide you. Sasabihin na namin ang rules at ang mga acts." Napakunot ang noo ko nang ipaliwanag 'yun ni Rien.

"Acts?" Naguguluhan kong tanong.

"Itak ba 'yun?" Dahan-dahan umikot ng ulo ko sa gawi ni Landré.

Nag peace sign lang siya kaya agad ko nang ginawi ang tingin ko kay Rien.

Rien's face became serious when she came closer to us. Binasa niya muna ang labi niya bago magsalita.

"I'm telling you, this is not a normal school, it requires bravery and you need to face your fear." Bigla akong kinabahan. Parang feeling ko ay tumaas 'yung dugo ko dahil sa sobrang kaba.