"Pardon, 127 numaralı otobüsün geçtiğini gördünüz mü?"
"Hayır. Görmedim."
Beyaz saçlı çocuk rahatlayarak kendini durağın direğine yasladı. "Tanrı'ya şükür."
"Eğer yorulduysanız oturabilirsiniz." elimle boş oturma yerlerini gösterdim. Genç oğlan -sanırım alışkanlığı olduğunu tahmin ediyorum- gözleri kapalı şekilde gülümseyerek ellerini salladı. "Anlayışınız için sağ olun ancak otobüsüm birazdan gelecek. Geç kaldığımdan ötürü koşarak gelmiştim. Otobüs de benim gibi gecikmiş anlaşılan. Oturmamın pek manası yok yani."
Dediklerini fısıltıyla onayladım ve vakit öldürmeye işe yaran telefonumla ilgilendim.
Beyaz saçlı oğlan otobüsünün gelmesiyle bana döndü. "Gördüğünüz gibi oturmama gerek kalmadı. Yine de tekrardan ince düşünceniz için teşekkürler efendim. Umarım rahat bir yolculuk geçirirsiniz."
Otobüse girip koltuğuna oturduğunda camdan bana el salladı. Tuhaf duruma düşmemek adına ben de ona el salladım.
O durakta beklememin yirmi dakika sonrası otobüsüm nihayet gelemiş ve arkadaşım Shinobu'nun yanına uğrayabilmiştim.
---
polisshinazugawasanemipolisshinazugawasanemipolisshinazugawasanemi
![](https://img.wattpad.com/cover/235807801-288-k635030.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Escape |sane.giyuu|
FanfictionTomioka Giyuu otobüs durağında gördüğü kişiden hoşlanıyordu.