Escape |sane.giyuu|

8

2021den beri güncellemediğim kurguma hoş geldiniz. <3 diğer bölüm de aynı kaderi paylaşmaz umarım. gerçi okuyan kaldı mı şüpheliyim. ana hesabımda yıllardır güncellenmek için bekleyen kurgularım yan hesabımda da aynı şekilde. bana kızabilirsiniz, iyi bir yazar değilim. düşüncesizce davranıyor olabilirim ancak kurgularımı okumak isteyen kaldıysa düzgün davranmalıyım. en azından bu kurgumu tamamlamak istiyorum diğerlerini yarım bıraksam bile. ondan sonra bu hesabıma 2 yıl girmem en son yaptığım gibi. eğer gerçekten sorumluluk alsaydım kurgum çoktan bitmişti fakat ben sanırım hiçbir zaman sorumluluk sahibi biri olmadım. bir anlık gelen hevesle yazıyorum ve insanların da hevesini darmaduman bırakabiliyorum. bana fazla umut yüklememelisiniz o yüzden.
---

''Seni zorla yanımıza sürüklemiş gibi oldum, kusura bakma.'' dedi Sanemi mahcup gözlerle. Onun bana bakışlarından dolayı mahcup olan bendim halbuki. Öyle bakışları vardı ki...

''Sorun değil Sanemi.''

''Bütün hayatını alt üst etmişim gibi hissediyorum Giyuu.''

Bir ay önce Sanemi ile birlikte taşınmıştık. Kararımı vermiştim ben. Mantığımı kullansaydım asla böyle bir karar vermezdim ama ne zaman Sanemi'nin nazik bakışlarını, sürekli benle konuşurken kullandığı ses tonunu, geçirdiğimiz vakitleri düşünsem çıkmazın içine giriyordum. Kaldığım şehirde hayatımı kurmuştum tamamen, daha sonra onu kendim yok etsem de. Arkadaşlarımı özleyecektim. Shinobu'nun bana sataşmasını dahi özleyecektim. Bunun gayet farkındaydım fakat ben ahmak bir aşığım. Sevdiğim kişiyi; kendi hayatım ve arkadaşlarım üzerine tercih etmiştim.

''Lütfen öyle düşünme. Genya ve Muichiro'ya daha iyi bir gelecek sunmak için yaptın tüm bunları.''

Muichiro hayatımda gördüğüm en cesur kişi olabilir. Genya okulda zorbaların hedefi olduğunda hepsini eşek sudan gelinceye kadar dövmüştü. Açıkçası ondan bunu beklemezdim. Her zaman ilgisiz ve duygusuz duran biriydi. Kameralardan onu görünce onun benim tanıdığım Muichiro olup olmadığını sorguladım. Öfkeden gözü dönmüştü. Fayanslar kanla kaplıydı. Bütün bunları öğrendikten sonra Sanemi bana Muichiro'dan bahsetti. Söylediğine göre o çok küçükken annesi ve babası ölmüş. Kardeşini de amansız bir kazada kaybetmiş. Üç yıl önce kadar ona bakan teyzesi de vefat etmiş. Öksüz kalan Muichiro'nun geriye kalan akrabası da yokmuş. Ona komşusu bakmış. Bunları duyduğumda kanım dondu. Bu kadar genç yaşta bunları yaşamak...

Her şeye rağmen burada bir hayat kurabildik. Sanemi çok mahcup hissettiğinden dolayı onlarla beraber yaşamamı istedi. Başta reddetsem de Sanemi'de keçi inadı vardı, kabul etmek zorunda kaldım. Ben, Sanemi ve Genya birlikte yaşıyorduk. Muichiro ise bizden iki blok ötede oturuyordu. Olanlardan sonra Muichiro ile aramı olabildiğince sıkılaştırmaya karar verdim. O, bütün bunları yaşamayı hak etmemiş bir çocuktu. Onu başından beri hiç anlayamamıştım. Sevilmeyi ve sevmeyi hak eden masum birisi benim gözümde Muichiro.