Escape |sane.giyuu|

6

"Giyuu sence de Genya muhteşem görünmüyor mu?" Sanemi'nin gururlu bakışları benim içimi sıcacık yaptı. Kıskanılası bir ağabey-kardeş ilişkileri vardı.

"Evet. Muhteşem görünüyor."

Genya'nın voleybol maçındaydık. Muichiro, ben ve Sanemi maçı izliyorduk. Genya'nın bu kadar iyi voleybol oynadığını ve bir voleybol takımında olduğunu bilmiyordum. Dün Sanemi'nin bana telefon etmesiyle öğrendim.

Muichiro'nun bizimle gelmesini de beklemiyordum. Onun da voleybol oynayacağını sanıyordum lakin durum öyle değildi. Muichiro basketbol oyuncusuymuş. O ve Genya fazla birlikte takıldıklarından ötürü sporda da birlikte olurlar sanmıştım.

"Ara verdiler." dedi Muichiro.

Genya gülümseyerek bizim oturduğumuz yere eliyle kalp gönderdi. Sanemi de aynı hareketi yapmıştı kardeşine. Bayağı tatlı bir hareketti.

Ayrıca Genya'nın ne kadar çok terlediğini gördüm. Doğal olarak yorulmuş olmalı.

Sanemi koluyla beni dürtüp kulağıma eğildi. "Biraz konuşabilir miyiz?"

"Elbette."

"Muichiro, bizim biraz işimiz var. Beş dakikaya geliriz." diyerek beni dışarı çıkarttı. Banka oturup onun diyeceklerini bekledim. Gözlerini kapatmıştı, yüzü gökyüzüne dönüktü.

"Aslında bunu söylemenin yeri değil. Daha sakin bir zamanda sana söyleyebilirdim ancak bir an önce sana söylemek istiyorum Giyuu."  elimi tuttu ve şunları söyledi: "Biz başka bir şehre taşınıyoruz. Gerçi hâlâ kesin değil yine de büyük ihtimalle burada kalamayacağım."

Bunun gerçekleşmesini, gitmesini istemiyordum.

"Anlıyorum..."

"Giyuu, bizimle birlikte gelebilir misin?"

---
hesabımı unutmuşum.