Vertrouwen

07.

'Dus die wedstrijd duurt negentig minuten?' Vroeg Emma. 'Yes.' Antwoordde Killian. Lacey, Emma en Killian liepen door het stadion opzoek naar hun zitplaatsen. 'Pff jullie moeten mij straks wel uitleggen hoe dat voetbal allemaal werkt hoor, want ik snap er echt niks van.' Mopperde Emma. 'Ik heb er ook niet heel veel verstand van hoor.' Antwoordde Lacey.

'Jij hebt vorige week nog een boek over voetbalwedstrijden gelezen.' Zei Emma. Lacey dacht terug aan vorige week toen ze samen met Carel in de bibliotheek stond. Carel had een voetbalboek gevonden die precies uitlegde hoe het spelletje werkte en wat de regels waren. Hij had het in Lacey haar tas gestopt en gesmeekt om mee te nemen en eruit te lezen. Lacey had gedaan wat hij zei en ze moest toegeven dat ze het spelletje een stuk beter snapte.

'Daarom moet je nou ook boeken lezen. Dan leer je nog is wat.' Zei Lacey. 'Misschien dat ik er eens aan begin als ik een keertje tijd heb.' Antwoordde Emma.

'Hier zitten we.' Plots stopte Killian met lopen en Lacey botste tegen hem aan. 'Sorry.' Verontschuldigde ze zich. Ze namen plaats op de stoelen en Lacey ging naast Emma zitten. Aan de andere kant van Emma nam Killian plaats.

Het drietal had een goed uitzicht op het veld. Ze zaten in het midden op de onderste ring schuin tegenover de bank van Ajax. Lacey glimlachte. Normaal stond ze altijd bij de bank en liep ze door de catacombe, kleedkamer en persconferentie mensen rond te leiden.

Lacey was al weleens eerder vanuit Ajax uitgenodigd om een wedstrijd te bekijken, maar ze had het altijd vriendelijk afgewezen. Ze vond Arena tours geweldig, maar voetbalwedstrijden kijken in haar eentje leek haar niet zo geweldig. Nu zat ze met Emma en Killian dus dat was wel een stuk gezelliger dan alleen.

'Hoelaat begint de wedstrijd?' Vroeg Emma. 'Over tien minuten dus ze zullen zo wel het veld opkomen.' Zei Killian. 'Spannend. Het is ook zo druk.' Emma keek bewonderend om haar heen. 'Dat is het altijd bij een Ajax wedstrijd, schat. Zelfs tegen de kleine voetbalclubs zit het hier vol.' Vertelde Killian. 'Oh.' Emma had echt geen verstand van voetbal, dus het was allemaal nieuw voor haar.

'Ha Killian, ook hier om Carel te supporteren?' Lacey keek naast haar en zag dat er een vrouw en een man naast haar waren komen zitten. Ze schatten het tweetal rond de vijftig. 'Jazeker. Emma en Lacey dit zijn de ouders van Carel.' Stelde Killian de meiden aan Carels ouders voor.

'Hoi, ik ben Lacey.' Lacey schudde de vrouw naast haar een hand. 'Was jij niet dat meisje waar Carel vorige week mee naar de bibliotheek was? Ik ben Froukje.' Stelde Carel zijn moeder zich voor. 'Ja, klopt. Dat ben ik.' Lacey glimlachte verlegen. 'Ik ben Hein.' Carel zijn vader stak een hand uit en snel schudde Lacey hem een hand. Ook Emma stelde zich voor aan Carels ouders.

'Staat Carel eigenlijk in de basis?' Vragend keek Lacey het groepje rond. 'Ja, eindelijk krijgt hij de kans om zichzelf te bewijzen.' Zei Killian. 'Nice. Ik ben benieuwd hoe die speelt.' Zei Lacey. 'Zolang die niet in eigen doel schiet zal het wel goed zijn.' Antwoordde Emma schouderophalend.

'Wij moeten echt eens een goed gesprek voeren over voetbal.' Zei Killian. 'Ja, dat lijkt mij ook beter voor iedereen.' Knikte Emma instemmend. Lacey grinnikte.

De spelers kwamen het veld op en het clublied van Ajax galmde door de speakers. Zachtjes neuriënde Lacey mee met de tekst. Ze had dit liedje al zo vaak afgespeeld dat ze de tekst inmiddels wel uit haar hoofd kende.

De spelers gaven elkaar allemaal een hand en de captains verzamelde zich bij de scheidsrechter voor de tos. Bij Ajax was Dusan Tadic de aanvoerder. De Servische voetballer was erg populair onder de supporters en bij rondleidingen kwam het dan ook vaak voor dat mensen in een Tadic tenuetje liepen.

De aanvoerders hadden inmiddels getost en Ajax mocht de wedstrijd aftrappen. Klaas-Jan Huntelaar stond achter de bal. Verderop stond Carel ongeduldig te wachten tot er werd afgetrapt. Lacey grinnikte. Ze vond dit eigenlijk veel leuker dan verwacht en de wedstrijd was nog niet eens begonnen.

De scheidsrechter blies op zijn fluitje en de wedstrijd begon. Klaas-Jan schoot de bal naar Donny die hem over kaatste naar Carel. Carel nam de bal aan en trapte hem weer naar een andere teamgenoot en zo ging dat wel een tijdje door.