Vertrouwen

23.

Happy Birthday to You
Happy Birthday to You
Happy Birthday Dear Lacey
Happy Birthday to You.

From good friends and true,
From old friends and new,
May good luck go with you,
And happiness too.

Zingend kwam Bert de slaapkamer van zijn dochter binnengelopen en slaperig opende Lacey haar ogen. 'Wat is dit?' Ze ging rechtop zitten in haar bed. Gefeliciteerd schat!' Bert ging naast haar op het bed zitten en gaf haar een knuffel.

'Maar ik zei toch dat ik het niet wou vieren?' Verward keek Lacey haar vader aan. 'Misschien dat je het niet voor je vrienden wil vieren maar wij vieren het gewoon saampjes.' Zei Bert. 'Hier ik heb een cadeautje voor je.' Achter zijn rug vandaan haalde hij een pakje. 'Ah pap. Ik hoef helemaal niets.' Zei Lacey. 'Dat is dan jammer want ik heb het al gekocht. Maak het open.' Zei hij.

'Voorruit dan maar.' Zuchtte Lacey. Ze scheurde het pakje open en er kwam een polo raid camera uit. 'Wow pap wat gaaf!' Lacey omhelsde haar vader en bekeek dankbaar de camera. 'Gelukkige verjaardag lieverd.' Zei Bert. 'Als je je even omkleed kunnen we zo gaan ontbijten.' 

'Ga ik doen!' Bert stond op en verliet de slaapkamer van Lacey. Lacey sloeg de dekens aan de kant en stapte uit bed. Ze had Carel expres niet verteld over haar verjaardag want ze had geen zin om het te vieren. Vroeger was ze dol op verjaardagen maar sinds de dood van haar moeder zag ze de lol er niet meer van in. 

Lacey liep naar haar kast en haalde uit de kast een leuke blouse en een spijkerbroek. Ondanks zij haar verjaardag liever niet vierde was haar vader dol op verjaardagen dus voor hem deed ze graag een plezier. Ze had hem eerder vanochtend al horen rommelen in de keuken zoals hij elk jaar doet met verjaardagen. Er staat dan altijd een uitgebreid ontbijt en pas daarna vertrekt hij naar de winkel.

Lacey liep naar de badkamer en ze nam snel een douche en trok de kleding aan die ze had klaargelegd. Ze borstelde haar bruine haren en maakte een vlecht. 

Daarna liep ze terug naar haar slaapkamer en checkte ze haar mobiel. Van niemand een appje.. Vreemd. Van Carel, Mikky en die lui had ze niks verwacht maar dat Emma haar nog niks had gestuurd viel haar tegen. 

Lacey liep naar de keuken waar haar vader al aan tafel zat. 'Je hebt je weer uitgesloofd zo te zien.' Glimlachend ging Lacey tegen over haar vader. 'Altijd. Dat weet je toch.' Grinnikte hij. Lacey pakte een croissantje en legde hem op haar bord. 'Eet smakelijk!'

*

'Lacey, de bel gaat. Kan jij even open doen?' Lacey keek op van haar boek en zuchtte. Het was zeven uur s'avonds en ze had eindelijk eens tijd om een boek te lezen. Ze legde haar boek neer op tafel en ze stampte de trap af naar beneden. Snel deed ze de voordeur open en verbaasd keek ze op toen ze Carel zag staan.

'Carel, wat doe jij hier?' Verward keek Lacey de jongen aan. 'Ik kan jou verjaardag toch niet missen. Krijg ik nog een knuffel of blijf je met je zo met je mond open in de deuropening staan.' Grijnsde Carel. Lacey liep verward naar hem toe en omhelsde hem.

'Hoe wist je dat ik jarig was?' Vroeg ze hem. 'Ik heb zo mijn bronnen. Pak jij nou maar je jas dan kunnen we gaan.' Zei Carel. 'Gaan? Waarheen?' Lacey snapte er helemaal niks meer van. 'Dat is een verassing. Pak je jas nou maar.' Zei Carel. Lacey deed wat de jongen haar vroeg en pakte haar jas. 'Je vader weet dat we weggaan dus maak je geen zorgen. Ik breng je morgenochtend weer veilig thuis.' Stelde de jongen haar gerust.

'Oke.' Antwoordde Lacey. Lacey liep naar buiten en deed de deur achter haar dicht. 'Je mag in die mooie auto daar stappen.' Carel wees naar zijn eigen auto en Lacey grinnikte. Snel ging ze op de bijrijdersstoel zitten en Carel nam plaats achter het stuur.

'Voordat we gaan moet je nog even deze op doen.' Carel toverde een blinddoek tevoorschijn. 'Omg nee ik haat blinddoeken.' Lacey trok een zielig gezicht. 'Sorry schat maar het moet. Kom ik help je wel.' Carel deed de blinddoek bij Lacey om. 

'Zo nu we gaan..' Knikte Carel tevreden toen de blinddoek goed om zat. 'Hoelang is het rijden?' Vroeg Lacey. 'Niet heel lang.' Antwoordde Carel. 'Hmm Ca zeg gewoon waar we heen gaan. Ik haat verassingen.' Kreunde Lacey. 'Je ziet het vanzelf. Geduld.'