Ürkek Ceylan

İlk Adımlar

Guncel not:

Oncelikle merhaba.

Bugun bolum gunumuz degil biliyorum ama eski duzen olmayacak. Mental ve fiziksel olarak tukendigim bir noktadayim. Normalde her seyi silip gitmeyi dusunuyordum. Evet, tekrardan... ama anlamadigim bir sekilde sanirim okuyucularim cogaldi ben bunu ilk dusundugum siralarda. Daha onceden de bu defa ne olursa olsun silmeyecegime dair kendime soz verdigim icin kalmayi uygun gordum. Hikayelerimi sevsem de "Ay bugun bolum atmam gerekiyor muydu ki?" diye dusunmek bile bana eksta yuk oldugu icin Duvar, Urkek Ceylan, Klavye Delikanlisi'nin bolumlerini bir an once atacagim. Belki hepsini bir anda, belki bir gun bir gun seklinde... Bilemiyorum.

Duvar'in 3 veya 4 bolumu kaldi duzeltmedigim.

Urkek Ceylan'in muhtemelen 7

Klavye Delikanlisi'nin bitti.

Urkek Ceylan'in duzenlemesi bir tik daha uzun surebilir. Onceligi Duvar'a verdim cunku. Benim icin pek gec kalinan bir hikaye degil Duvar ama teksting okurken bile kac bolum oldu, hala kavusamadilar yorumunu gorunce anladim ki Duvar okuyuculari cok iyi dayanmis :d O yuzden ilk Duvar'i bitirecegim.

Klavye Delikanlisi'ni muhtemelen bir anda paylasmam, birkac bolum birkac bolum seklinde olur. Cunku finali henuz yazmadim ama tek bir bolumde bitirmeyi planliyorum daha once soyledigim gibi.

Urkek Ceylan da malum... Yeni ve kisa oldugu icin onu en sona biraktim.

Buyuk Hata'yi da askida kabul edin.

Saglik, mutluluk ve huzurla kalin...

Bu not diger hikayelere de yapistirilacaktir.

Işık'ın evdeki ilk günlerinde ev ahalisine bol bol gösterdiği bakışları, şimdi Asu Mehmet'e sergiliyordu.

“Geç kalacağım, güzelim. İn hadi.” dedi karısının yanağını okşarken. İnsanların göreceği korkusu ve artık cidden inmesi gerektiği için geri çekildi Asu. “Tamam, hayırlı işler, Mehmet'im.” dedi içine kaçan sesi ve yavru kedi bakışları ile.

Derin bir iç çekti Mehmet, Ahu'sunun Mehmet'i...

Asu arabadan inerken ona bakıyor, gitmesini hiç istemediğini anlatan bakışlar atıyordu ama göz kırpıp gitti adam.

Derin bir nefes aldı Asu.

Şimdi yalnızdı. En son ne zaman tek başına dışarı çıktığını hatırlamıyordu. Muhtemelen üniversitede çıkmıştı. Bu da 6 yıl öncesine tekabül ediyordu yaklaşık. Çok zor bir iş değildi, şimdi metroya binecek, son durakta inecekti. İlk adım fazlasıyla kolaydı. Metroya inip kart aldı önce, çünkü 3 yıl olmasına rağmen bir kartı yoktu her yere Mehmet'le gittiği için.

Kart işlemi için fazlasıyla bekledikten sonra metroda, haritayı net bir şekilde görebileceği bir yere geçti. Sıkış tepiş olan metro sinirini bozsa da daha önemli meseleleri olduğu için bu ayrıntıya dikkat etmemeye çalıştı. Çantasının ön gözüne koyduğu kağıdı çıkarıp tekrar kontrol ettikten sonra yerine bıraktı.

Son durakta inip bineceği otobüsün durağına baktı. Telefondan yerini öğrenip oraya doğru adımladı. Bir durağa vardığında hemen kontrol etti. İçi rahat etmediği için bir de yanındaki kadına sordu. Ondan da olumlu yanıt alınca derin bir oh çekti.