AS the lightning striked, the thunder roared.
I could still remember how heavy the rainfall was that night.
Tila ba nakikiisa ang langit sa aking malalakas at maririing hikbi.
I ran endlessly, without knowing where will my feet will bring me.
It seems like an endless run. Ni hindi ko makalma ang aking sarili. Nanginginig na ang aking buong kalamnan dahil sa bawat malakas na ihip ng hangin at samahan mo pa ng rumaragasang ulan. I was crying out loud till my lungs went out.
Ang sakit sa dibdib.
Unang gabi niya ngayon. Hindi ko kayang pumunta. I don't want to shed a tear. I'm strong, yun ang alam niya.
Ang sakit sa puso.
I know people were born to die. People were born to slowly die. People die for an angel to be born. I knew it. We know it.
We used to say it.
Napahawak ako sa aking dibdib. Sobrang sikip. Sobrang sakit. Ang hirap huminga. Ang hirap. Sobrang bigat.
Hawak-hawak ko nang mariin ang kuwaderno sa aking mga bisig. Ni ayaw ko itong pakawalan.
Dama ko ang bawat malalaking patak na dumadampi mula sa aking pisngi. Umuulan na naman. Sumasayaw ang puno na sinisilungan ang kinauupuan ko ngayon.
Dito nag-umpisa lahat. This bench witnessed our first meet. Kinusot ko ang aking dibdib. Ang daya naman.
Ang daya mo naman!
Dama ko ang sakit. Lahat ng paghikbi ay nagawa ko na. Nang humupa ang ulan ay di pa rin humuhupa ang bawat patak na nagmumula sa aking mga mata. This tears seems flowing endlessly too.
Mataman kong pinagmasdan ang puno sa harap ko. We spent and shared so many memories here. This tree is our tree.
May limang salita na nakaukit dito. Tumayo ako at hinaplos ang mga salitang nakaukit.
"Can you be my capillary."
Napasalampak ako at nanghihinang humikbi. Hindi ko na pinansin ang putik na dumadampi sa balat ko.
Naramdaman kong humapdi na naman ang dibdib ko.
"R-Rosie..." usal ko bago ngumiti nang mapait at unti-unting bumigat ang talukap ng mata ko.
Ipipikit ko na ang lahat ng ito.
Dito sa lugar na ito rin pala matatapos ang lahat.
# # #
Ngayon pa lang ay nanlilimos na ako ng comments, reads at votes! Hahaha I'm still learning so bear with me a hundred times. Haha loveyou, all.❤️
love,
Rownassi
YOU ARE READING
Can You be My Capillary
RomancePeople were born to die. As we living and breathing is simultaneously, we are also dying. People die so that an angel will be born up there. That's what Rosianna Irah Santillan or Rosie's huge belief in her bittersweet life. She has a rare disease d...
