Chapter 1: Dream Achieved ^_^

5 0 0
                                    

Zai's POV

... and the first honor is ...

Ms. Zairene Clarice Gomez

Ayan  na-announce na yung first honor ng first year! O////O

Grabeee, sobrang tuwang-tuwa ako ngayon!  I didn't expect this would happen. Akala ko pang 2nd or 3rd honor lang ako ee, pero eto ngayon ako, yung tinawag na first. Hihihi .. Parang panaginip.

"Zai, ui tara na. Tayo na sa stage!" Hay nako, tong nanay ko mas excited pa saken.

Kala mo siya yung sasabitan ng meda ehh noh XDDD De jk. Hahaha kahit ganyan yan si mama,

Napakasupportive nyang magulang. Swerte ko noh? Hahahaha.

"Congratulations Ms. Gomez, you dd great this year. You should keep it up" Waaaahh. Sinabit na ni Mr. Principal yung medal. Nakaa-flatter talaga.. as in! ^_____^ 

Thank you Lord, so much blessings. Ang gusto ko lang naman ay mapasaya si mama ko. Masuklian lahat ng paghihirap niya para saken. Wala na kong mahahanap na katulad niya sa balat ng lupa o sa ilalim man ng asul na dagat. Kaya kayo mahalin niyo yung magulang niyo, naku.. minsan lang sila sa buhay natin. Yung ibang bata nga e, walang magulang.

Kaya maswerte ka parin. (^_____^)

Waaaaaah. Grabe, umiiyak na pala ko. Sheeeemsss. Nakakahiya ang dami pa namang tao, pati yung mga schoolmates ko andito.

Pati mga parents nila.. at OMG! Nasa stage pa pala kami. -__-"

Yung make-up ko! Wala na . :( Hahahahahaha . Nga pala, di nga pala ko pumayag na magpalagay ng kolorete. Kasi naman yung mga katabi ko, grabe mukhang mga clowns. Wahahahahaha. Parang wala ng bukas e. ///////(

Haaaaaay. Na(-----------

"Zairene, you just proved to them that you can be on the top. I'm so proud of you ^^ Congratulations!" Sabay niyakap niya ako. Haaay si Ma'am Castillo talaga. Alam mo yung feeling na nagmo-moment ka tas biglang .... Hahaha anu e noh?  Mabait yan si Ma'am Castillo. SPA kse namin siya sa Campus Journalism. Naku, sobrang galing nyan magturo. May passion talaga at nakikita kong mahal niya ang ginagawa niya. Walang kapaguran XDD Kinamayan siya ni mama tapos ngumiti naman siya.

Pagbaba namin ng stage naku. Kala mo santo ako eh. Panu ba naman kase, dinumog ako ng mga classmates ko. Hinanap ko si mama, teka. Asan na yun?  Hanap. Hanap. Hanap. Mmmmmmm.

Aish. Si mama talaga. √-____- Ayun, nagse-selfie sa may mga flowers. /////// Yan ba ang nanay? Parang isip bata? Xd. Sorry ma. Ilabyu.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 15, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Great True LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon