Butterfly | Jaeten ✓

9

Chittaphon Leechaiyapornkul

Gözlerimi Açtığımda, Karnım Çok Ağrıyordu. Elimi Karnıma Koyup İnledim. Neydi Bu Acı?

"Merak Etme, İyi Olacaksın!"

Duyduğum Sesle Zor Da Olsa Gözlerimi Açtım. Ama Açtığım Gibi Kocaman Olmuştu Gözlerim.

Yoonoh..?

"Ne..?"

"Lütfen Kendini Zorlama, Merdivendenlerden Düştün."

Duyduklarımla Gözlerim Kapattım Hızla. Bu Bir Rüya Mıydı?

Eğer Rüyaysa Bile Hiç İnandırıcı Değildi. Çünkü Şu An Karşımda Endişeyle Konuşan 17 Yaşındaki Yoonoh Gerçekse, Ben Geçmişe Dönmüştüm.

Hatta İlk Karşılaştığımız Zamanlara.

Bu Mümkün Olabilir Miydi?

"Canım Acıyor..."

Nefes Nefese Konuştuğumda, Yoonoh Korkuyla Gözlerime Bakmıştı.

"Birazdan Hastahanede Olacağız. HANSOL BİRAZ DAHA HIZLI SÜR ŞU ARABAYI!"

"DENİYORUM!"

Ön Tarafta Oturan Hansol'u Ve Yanındaki Koltukta Oturan Kun'u Görünce Acıyla Gülümsedim.

Gerçekten Bu Üçlü Hiçbir Zaman Ayrılmamıştı.

Hepsi Aynı Boktu.

"GELDİK!"

Kun'un Bağırmasıyla Gözlerimi Kapattım. Sonradan Olacakları Ezbere Biliyordum, İzleyip De Kendimi Yormanın Bir Manası Yoktu.

...

Gözlerimi Yeniden Açtığımda, Yoonoh Yatağımın Hemen Yanındaki Sandalyede Oturuyordu. Başı Yana Düşmüş, Uyuya Kalmıştı.

Ondan İlk Burada Etkilenmiştim. Çünkü, Uyurken Bile Etkileyici Görünüyordu.

Elimi Kaldırıp Yanağına Koymuştum Sonradan. Ama Şimdi Koymayacaktım, Çünkü Geçmişte Elimi Yanağına Koyduğum Anda Uyanmıştı Yoonoh. İlk Sohbetimizi Etmiştik Ardından.

Üzgünüm Yoonoh, Ama Sana Yeniden Aşık Olmak Gibi Bir Planım Yok.

Başımı Çevirip Camdan Dışarı Baktım. Hava Güneşliydi. Birazdan Yağmur Yağacağını Sadece Ben Biliyordum.

"Oh, Uyandın Mı?"

Yoonoh, Yeni Uyanmış Gibi Davranmayı Seçip O Etkileyici Gülüşlerinden Birini Yapmıştı.

Cevap Vermedim.

Üzgünüm, Ama Bu Yalanlara Karnım Tok Jung Yoonoh.

"Pekâlâ...Su İster Misin?"

Başımı İki Yana Salladım. Ondan Gelecek Hiçbir Şeyi İstemiyordum.

"Konuşmayacak Mısın?"

Bana Doğru Merakla Eğilen Yoonoh'a Döndüm. Ama Bu Yaptığım, Büyük Bir Hata Olmuştu Çünkü Resmen Burun Buruna Gelmiştik.

Hızla Geri Çekildim. Bakışlarımı Kaçırırken, İçimden Kendime Küfürler Savurdum Bir Sürü.

Bunun Olmaması Gerekiyordu!