Probably, A Trip

Chapter One

"Engineer Rodriguez,"

"Made-delay daw po yung delivery ng mga materyales ngayon. Baka daw po bukas pa nila mai-deliver. Nagkaroon daw po kasi ng problema sakanila."

I sighed and scratched my forehead before glancing at our worker.

"Bakit daw? Nung minsan delayed din delivery nila, bakit ngayon delayed na naman? Tayo ang made-delay nito kung kelang patapos na."

"Pasensya na po, ma'am."

I sighed again and nodded before walking at the tent where Xia, my bestfriend, an Engineer sitting.

"Delayed daw delivery," I told her.

"Alam ko. Ako nga nagpapasabi e," I rolled my eyes at her and grabbed her bottle of water. Inirapan naman niya ako bago iniabot sa 'kin ang isang brown envelope na maliit. It looks like an invitation.

"Ano 'yan?"

"Siargao," Tipid niyang sagot kaya nanlaki ang mata ko agad. My dream destination! "Really? Anong meron?"

"Jyrah's birthday next week. Saktong tapos ng construction." I smiled.

"Omg! I'm excited! How many days?" Tinawanan niya ako at inagaw sa 'kin ang tubig niya.

"Sina Robin kasama natin ng 5 days." I pouted.

"Here's comes the bullies..." I whispered. She laughed at me and put back the bottle of water in the table.

"Chance mo na para makahanap ng lalaki." She said while smirking, palagi niyang ginagawa kapag may pupuntahan kami.

"Xianna, hindi ko alam kung tinutulak mo ako sa mga lalaki dahil ayaw mo na akong kasama or tinutulak mo ako dahil ilang taon na akong walang boyfriend. Ano sa dalawa?"

"Yung una,"

I glared at her and pouted. "Sana hindi ka magkajowa," She laughed pointing at me.

"Sinong walang jowa?" Tanong niya habang nakaturo sa 'kin at tumatawa. I pointed the both of us and laughed also.

"Tayo!" Siya naman ang sumimangot.

"May jowa ako!"

"Saan? Kelan? Paano?"

"In my dreams." Pareho kaming natawa bago kami bumalik sa site.

We were doing a project here at Nueva Ecija, a house project. Kaming dalawa ni Xia ang engineer kaya mas madali yung trabaho namin. Although minsan, may independent project kami na kinukuha. Katatapos lang din namin sa isang restaurant sa Manila and then itong bahay. We were almost done, finishing, paints for the exteriors na lang and then yung mga final touches for the interiors. Masyado kasing nakakainis yung kliyente namin dahil pabago-bago siya ng designs na gusto kaya halos nadelay na din kami. Dumagdag pa yung mga materyales na delayed din.

Late afternoon, I went back to Makati because dad called me to go there. Ilang oras din ang byahe kaya gabi na nang makarating ako. Tahimik ang bahay pagkapasok ko at parang walang tao. I silently walks inside and put my bag at the living room before heading to the kitchen. Tama nga ako na andon si daddy kaharap si Tita Grace.

"Dad,"

Dad glanced at me and motioned me to sit down kaharap ni Tita Grace. I smiled at Tita Grace before looking at daddy. They both looks serious! Kinakabahan ako.

"Ano pong meron?" Parang bulong na lang yung sinabi ko dahil sa hina non.

"We will be going to Cebu this week." Agad akong umalma nang maalala ang birthday ni Jyrah.