Probably, A Trip

Chapter Four

"I'm in Siargao right now, Engineer Garcia."

I am video-calling Engineer Garcia, one of the Engineers from the company. He's telling me about the projects lined up months ago. Halos itulak na niya ako roon. Kahit kay Xia ay inooffer na niya yung iba. Puno na din daw kasi siya ng trabaho.

"Bakit ba ayaw mong tanggapin yung iba? Sabi ni Gia, may dumagdag na naman daw na isa ngayon." My forehead creased.

Bakit hindi sa 'kin binabanggit ni Gia 'yon? She's my secretary from the team.

"Name?"

"Bonifacio Dominguez daw. Anak ni Carlos Domiguez ng Dmngz Co."

"Wait, what? Bonifacio?" He nodded.

"I'm wondering nga e kung paano siya makakapagpatayo ng bahay e estudyante pa siya. Pero sabagay, richkid naman. What do you think? Tanggapin mo?" I shook my head.

"Bahala na,"

I ended the call and looked at Xia. She's sitting at the sofa, busy with her phone.

"Xianna," Tawag ko.

"Oh?" Sagot niya nang hindi man lang ako dinapuan ng tingin. Umayos ako ng upo at nag-isip.

Are he serious? Really? Tinototoo niya yung sinabi niyang ako ang gagawa ng bahay niya? Bakit ang aga? Gosh, ibang-iba talaga siya mag-isip! Hindi ko alam kung totoo ba 'yon or hindi.

"May bagong project na nakaline-up,"

"Oh?" Sagot na naman niya kaya binato ko siya ng unan. Agad naman niyang binago pabalik kaya napasimangot ako.

"Bakit hindi mo kunin? 'Wag mo akong alalahanin. I'm happy for you." She told me and smiled.

Palagi siyang ganyan kapag may mga bago akong project. Although, kahit naman ako sa kanya. Pero kasi mas gusto ko talaga na magkasama kami sa trabaho. Minsan lang ako kumuha ng project mag-isa.

"Si Bon,"

She looked at me, wide eyes.

"Sino?" Umayos ako ng upo.

"Si Bon na anak ni Carlos Dominguez, dad's competitor at business. Si Bon na estudyante. Si Bon na boyfriend ko. Si Bon!"

She looked me by her judging looks.

"Sana all may jowa," Inis akong humiga at bumuntong-huminga.

"Was he mean it? Paano siya makakapagpatayo ng bahay?" Naguguluhang tanong ko.

"Don't judge a book by it's cover. Mayaman siya baliw."

"Eh kahit na! Maraming pera ang kailangan para makapagpatayo ng bahay! You think he had enough money for that?" She shrugged.

"Tanong mo na lang sakanya," Tipid niyang sagot at nagpakabusy na ulit sa phone niya. I pouted.

If he mean it, then why so necessary? Bakit ang aga? Magtatayo na ba siya ng pamilya? May pamilya na ba siya? Gosh, seryoso ba siya talaga? At anak pala siya ni Carlos Dominguez? His father is our competitor, my dad's competitor in the business world! Paano kung kunin ko nga agad, papagawa na niya talaga? Argh, that man! He's still studying for all sakes! Bakit parang nagmamadali siya?

Naligo akong nag-iisip pa rin dahil doon. I wore a floral dress above the knee and my sandals. We will be going to a night party at the town proper. Nalibot na rin naman namin kanina yung mga magagandang spot dito sa Siargao. Ngayon din ulig kami magsasama-sama dahil nagkahiwa-hiwalay kanina. May banda daw doon kaya agad na nag-akit sina Diana.