𝑰'𝒎 𝑺𝒄𝒂𝒓𝒆𝒅

Chapter Two

Ester's pov:

Νέα Υόρκη.
Ποιος να το φανταζόταν. Όλη μου τη ζωή περίμενα να ξεμπερδέψω με τη σχολή και το μεταπτυχιακό μου και να ζήσω την απόλυτη περιπέτεια στους δρόμους της Γουολ Στριτ. Το έγκλημα κυριαρχεί στην Νέα Υόρκη. Δεν θα δυσκολευτώ να κάνω το κομμάτι μου ως καινούρια εγκληματολογος. Και θα με ρωτήσετε ωστόσο. Πως κατέληξα εδώ;

Μόλις τελείωσα το πανεπιστήμιο, ο φίλος του πατέρα μου, Derek Anderson, σπουδαίος εγκληματολογος και γνωστός πράκτορας της FBI agency μου πρόσφερε μια εξαιρετική θέση στο γραφείο ομοσπονδιακής κυβέρνησης στη Νέα Υόρκη. Βέβαια η ιδέα να κάνω την πρακτική μου ως πράκτορας του FBI σε γραφεία στο Μανχάταν, δεν είναι από τις πιο εύκολες και απλές αποφάσεις στον κόσμο. Η μητέρα μου ήταν αρκετά διστακτική σε αυτό το κομμάτι. Πάντα τη τρόμαζε ο τομέας του εγκλήματος και με παρακινούσε να μείνω μακριά του. Ο πατέρας μου ήταν πιο ανεκτικός. Θεώρησε αυτή την πρόταση σπουδαία ευκαιρία για τη ζωή και την καριέρα μου. Εξάλλου δεν θα ήμουν μόνη μου στην Νέα Υόρκη. Τον Derek τον εμπιστεύεται όσο τίποτα.

Με τον Derek γνωρίστηκαν πριν 14 χρόνια και από τότε παραμένουν αχώριστοι φίλοι και συνεργάτες. Ο πατέρας μου είναι σπουδαίος δικηγόρος στην Ελλάδα και γνωρίστηκαν στο δικαστήριο. Ασχολείται κυρίως με το αστικό δίκαιο αλλά πάντοτε θαύμαζε τον κλάδο που επέλεξε να ακολουθήσει ο Derek. Ο ίδιος πρότεινε στον πατέρα μου να με φιλοξενήσει ένα διάστημα μέχρι να προσαρμοστώ στην πόλη και να με ξεναγήσει στο νέο περιβάλλον. Τελικά αποφασίσαμε να εγκατασταθώ σε μια γκαρσονιέρα στο κάτω Μανχάταν, μέχρι να πάρω τον πρώτο μισθό μου και να αρχίσω να ψάχνω για κατοικία.

Δεν μπορώ να πω ότι με τρομάζει ιδιαίτερα η σκέψη της δουλειάς. Φυσικά υπάρχει το άγχος και η περιέργεια για το "νέο" αλλά είναι μια καριέρα που λαχταρούσα από μικρή. Δεν άφησα ποτέ τα συναισθήματα μου να μπουν εμπόδιο στα όνειρα μου και το ίδιο σκοπεύω να κάνω και τώρα.

Μια βαριά αντρική φωνή με έβγαλε από τις σκέψεις μου

"Πως αισθάνεσαι Ester;"

Γύρισα αντίκρισα τον Derek. Το βλέμμα του είχε κάτι το καθησυχαστικό, καθώς παρατηρούσε τη νευρικότητα μου

"Αγχωμένη μπορώ να πω..αλλά και αρκετά ενθουσιασμενη. Πάντα ήθελα να δουλέψω σε μια τόσο μεγάλη εταιρία. Και σας ευχαριστώ που μου δώσατε αυτή την ευκαιρία" είπα χαρίζοντας του ένα γλυκό χαμόγελο

"Χαρά μου να συνεργαστώ μαζί σου, δεσποινίς Clarkson. Είμαι σίγουρος, οτι θα με βγάλεις ασπροπρόσωπο."

Το χαμόγελο μου είναι εμφανές. Είμαι ιδιαίτερα κολακευμένη που ο Derek με εμπιστεύεται. Θα προσπαθήσω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ και να μην αφήσω την ευκαιρία που μου δίνεται να εξανεμιστεί μέσα από τα ίδια μου τα χέρια.

" Φτάσαμε" ακούγεται η φωνή του σοφέρ πριν αντιληφθώ ότι το αμάξι έχει σταματήσει να κινείται. Στρώνω τη φούστα μου μια τελευταία φορά, πριν το πόδι μου πατήσει στο άγνωστο. Είναι τόσο διαφορετικά εδώ. Ακόμη και η αύρα της πόλης είναι αλλιώτικη.

"Ακολούθησε με" μου απευθύνθηκε ο Derek πριν αρχίσει να περπατάει προς το γραφείο. Νεύω διστακτικά και τον ακολουθώ μέχρι την μεγάλη πύλη, η οποία αυτόματα ανοίγει διάπλατα με την παρουσία μας. Αστυνομικοί και πράκτορες σε κάθε γωνιά του κτιρίου, περικυκλωμενο με ασφάλεια μέσα και έξω. Κάνω ένα βήμα μέσα και καταπίνω τον κόμπο που υπάρχει στο λαιμό μου. Πράκτορες, εγκληματολόγοι, γραφεία, αστυνομία, υποθέσεις, υπολογιστές, ακόμη και κρατούμενοι, τα πάντα ξετυλίγονται μπροστά μου.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και κλείνω για δευτερόλεπτα τα μάτια μου.
Λοιπόν Ester. Αυτό ήταν. Ξεκινάμε.