𝑰'𝒎 𝑺𝒄𝒂𝒓𝒆𝒅

Chapter Five

Sean's pov:

Οργάνωση.
Απαραίτητο μέσο για να πετύχει το όποιο σχέδιο. Και σίγουρα αναγκαίο για να πετύχει το δικό μας. Από το πρωί μελετάμε τα σχέδια της έπαυλης. Ξανά και ξανά. Δεν υπάρχουν περιθώρια για ενδοιασμούς πλέον. Όλα είναι έτοιμα. Έχει πλέον νυχτώσει, η κρίσιμη ώρα έφτασε.

"Λοιπόν ανακεφαλαιώνοντας, Jay αναλαμβάνεις τον συναγερμό, Clay παραβιάζεις την πίσω πόρτα μαζί με τον Harry. Έχουν μια γκαρσονιέρα ανοικιαστη δίπλα επομένως έχουμε εύκολη πρόσβαση στην πίσω αυλή από εκεί. Εγώ, ο Seth και ο Cortez μπαίνουμε από την έξοδο κινδύνου μόλις στείλει το οκευ ο Jay. Κοιτάξτε κυρίως στα πάνω δωμάτια και στο δωμάτιο της κόρης του. Η Hailey Anderson ζει μέσα στη χλιδή. Το θησαυροφυλάκιο αφήστε το πάνω μου. " ρίχνω στον καθένα μια τελευταία ματιά πριν μαζέψω τα χαρτιά.

"Ξέρεις ότι την εχουμε βάψει αν μας πιάσουν έτσι; δεν μιλάμε για λίγα λεφτά. " δηλώνει ο Clay, ιδιαίτερα ταραγμένος. Δεν τον αδικώ. Ξέρω ότι θα μπλέξουμε άσχημα. Οι Anderson είναι ζάμπλουτοι. 32 εκατομμύρια δεν είναι εύκολο χρήμα.

"Το γνωρίζω Clay. Όμως καλύτερα στη φυλακή, παρά στο χώμα. Δεν έχουμε περιθώρια να καθυστερήσουμε και άλλο, ο Nathan δεν αστειεύεται."

Για να σας δώσω να καταλάβετε, η μαφία δεν είναι απλό πράγμα. Μια επικίνδυνη συμμορία με ρεμάλια σαν εμάς, αποκαλούμενη Morenas βοήθησαν τον Cortez να δραπετεύσει 2 χρόνια πριν. Λειτουργούσαμε μαζί σε ληστείες, διακίνηση μαύρου χρήματος, παράνομο εμπόριο όπλων. Δυστυχώς η συνεργασία μας οδήγησε σε έχθρα ύστερα από μικρό χρονικό διάστημα. Χρωστάμε τουλάχιστον 6 χιλιάρικα στον αρχηγό τους, Nathan Morena και αν δεν πάρουμε αυτά τα λεφτά θα είμαστε νεκροί μέχρι αύριο. Θα μου πείτε 32 εκατομμύρια είναι πολλά περισσότερα από όσα χρειαζόμαστε. Αλλά με αυτά τα λεφτά μπορούμε να εξαφανιστούμε μια και καλή από αυτή την κόλαση. Να ξαναφτιάξουμε τις ζωές μας μακριά από εδώ. Ανήκω στους Top 10 καταζητούμενους στην Νέα Υόρκη, δεν έχω να χάσω απολύτως τίποτα.

"Εγώ δεν κάνω πίσω. Όποιος φοβάται ας μείνει κρυμμένος σε αυτό το υπόγειο να κλαίει σαν κοριτσάκι για την υπόλοιπη ζωή του." ανακοινώνει ο Cortez βάζοντας το περίστροφο στο μπουφάν του.

"Δεν έχουμε να χάσουμε κάτι Clay." του δηλώνω αντιγράφοντας την κίνηση του Cortez.
Ξεφυσάει ηττημένος βάζοντας την κουκούλα του.

Σε τρία λεπτά ήμασταν στην πόρτα, οπλισμένοι, κουκουλωμενοι και ιδιαίτερα αποφασισμένοι. Ψυχραιμία. Αυτό ήτανε. Ή τώρα ή ποτέ.

"Οι Anderson θα έχουν φύγει σε λιγότερο από 30 λεπτά, είμαστε έτοιμοι." Ανακοινώνει ο Seth κλειδώνοντας την πόρτα πίσω του.

"Οσες κάμερες δεν απενεργοποιήθουν, ξέρετε τι πρέπει να κάνετε." τονίζω πριν οπλίσω. Ο Harry με πλησιάζει αποφασιστικά.

"Και αν υπάρχει κανένας; " ρωτάει χαμογελώντας ύπουλα.

"Όχι. Δεν θα υπάρξουν τραυματίες. Θα είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί να μην μας δει κανείς και δεν λειτουργούμε αυθαίρετα. Το πιάσατε;"
Τους κοιτάω αυστηρά πριν επικεντρώσω το βλέμμα μου στον Harry.

"Χαλάρωσε. Δεν θα κάνω τίποτα εκτός σχεδίου." με διαβεβαιώνει και ένα κύμα ανακούφισης με διαπερνά. Ο Harry είναι αρκετά δύσκολος για να τον κουμαντάρει κανείς.

"Ωραία. Ώρα να φεύγουμε. Πάμε να πλουτίσουμε μάγκες" τους δίνω ένα ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη πριν μπούμε στο αμάξι. Δεν υπάρχει επιστροφή τώρα. Θα το κάνουμε. Όλα είναι προγραμματισμένα, λιγες είναι οι πιθανότητες να πάει κάτι στραβά. Το 99% δείχνει πως όλα θα πάνε όπως τα έχουμε προγραμματίσει.

Διάολε όμως αυτό το 1%..