𝑰'𝒎 𝑺𝒄𝒂𝒓𝒆𝒅

Chapter Six

Ester's pov:

Προσαρμογή.
Κάτι που θα με δυσκολέψει αρκετά είναι η αλήθεια. Δύο μέρες Νέα Υόρκη και έχει αλλάξει ολόκληρη η ζωή μου. Το σπίτι μου, η δουλειά μου, η πόλη που ζω και επιβιώνω, τα άγχη μου. Να είσαι πράκτορας σε μια πόλη με τόσο μεγάλη εγκληματικοτητα, σου προκαλεί μια εσωτερική ταραχή. Μια ταραχή απερίγραπτη. Ωστόσο, ο ενθουσιασμός μου από την άλλη πλευρά, δεν περιγράφεται.

Σήμερα είχα άδεια από το γραφείο προκειμένου να προσαρμοστώ στο νέο μου σπίτι. Από το πρωί τακτοποιώ τα πράγματα μου και έχω καλύψει όλες τις απαραίτητες δουλειές του σπιτιού. Έπιπλα, καθάρισμα, τακτοποίηση ρούχων, παπουτσιών, αξεσουάρ. Ακόμη και τα ήδη υπάρχοντα αντικείμενατης οικείας.

Είμαι ευγνώμων στον Derek και στην οικογένεια του. Χωρίς αυτούς η ζωή μου δεν θα αποκτούσε τόσο ενδιαφέρον. Η γυναίκα του Derek, Jessica Anderson, με βοήθησε αρκετά στη μετακόμιση. Χάρη σε εκείνη έχω στην κατοχή μου τα απολύτως απαραίτητα, όπως τρόφιμα, λεφτά, μέρος να κοιμηθώ, μερικά ρούχα που δεν χρειαζόταν, κοσμήματα. Γνωρίζει και η ίδια πως να αλλάζεις πόλη, χώρα και ήπειρο τόσο γρήγορα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Από την άλλη η κόρη τους, Hailey, μου κρατάει συντροφιά και μου παρέχει βοήθεια στις δουλειές του σπιτιού. Είναι εξαιρετική κοπέλα και πολύ καλός άνθρωπος. Η παρέα της ήταν μια ανάσα ανακούφισης για τη σημερινή μέρα.

Η ώρα είναι 10 το βράδυ και επιτέλους έχω χρόνο για τον εαυτό μου. Οι Anderson έχουν φύγει εδώ και μια ώρα για το αεροδρόμιο. Βλέπετε, η αγαπημένη μου Hailey, αρραβωνιαστηκε με έναν Άγγλο εκατομμυριουχο από το Λονδίνο. Η χαρά που πήρε η Jess και ο Derek είναι αρκετά μεγάλη. Από ότι άκουσα, ο μέλλοντας σύζυγος της ο Ryan, είναι εξαιρετικό παιδί με κομψή συμπεριφορά και απόλυτο σεβασμό προς εκείνη και τους γονείς της.

Ο Derek μου ανέθεσε να προσέχω το σπίτι τους όσο θα λείπουν για να γνωρίσουν τον μέλλοντα γαμπρό τους. Φυσικά και δεν μπορούσα να αρνηθώ, έχουν κάνει τόσα πολλά για εμένα σαν οικογένεια. Η γκαρσονιέρα συνδέεται με την έπαυλη τους από την πίσω αυλή, επομένως είναι αρκετά εύκολο να ρίχνω ματιές που και που στο σπίτι. Αν και μικρή σε σχέση με το σπίτι τους, διαθέτει ένα υπέροχο τζακούζι στο οποίο μπορώ να χαλαρώσω μετά από μια κουραστική μέρα. Το τζακούζι βρίσκεται στην ταράτσα της γκαρσονιέρας με εκπληκτική θέα το Μανχάταν. Νιώθω ιδιαίτερα τυχερή που μου δόθηκε η δυνατότητα να έχω τέτοιες ανέσεις στην νέα μου κατοικία.

Φορώντας πλέον το μαγιό μου και κρατώντας ένα μπουκάλι σαμπάνιας στο χέρι, αφήνω το δέρμα μου να αγγίξει το ζεστό νερό. Μια ανάσα ξεφεύγει από τα χείλη μου, αποβάλλοντας την κούραση της ημέρας. Είναι πολύ όμορφα εδώ πάνω. Ρίχνω λίγη σαμπάνια στο ποτήρι μου πριν χαμογελάσω με τον εαυτό μου. Τα κατάφερες Ester. Ξεκίνησες τη ζωή που πάντα ονειρευόσουν. Και με το παραπάνω κιόλας. Όλα βαίνουν ομαλά και είμαι αρκετά περήφανη με τον εαυτό μου. Στην δουλειά μου, όλοι είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι μαζί μου. Ο Derek μου έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, ιδιαίτερα η Ashley. Χαίρομαι που μπόρεσα να γίνω αξία εμπιστοσύνης από την πρώτη μέρα και θα κάνω τα πάντα για να τους βγάλω ασπροπρόσωπους.

Κλείνω το ματιά μου για δευτερόλεπτα πίνοντας μια γουλιά από το ποτήρι μου. Μόλις τα ανοίγω το βλέμμα μου πέφτει στην πόλη που απλώνεται μπροστά στα μάτια μου. Τόσο ιδιαίτερη. Αδιανόητο να συνειδητοποιήσει κάνεις πόσοι εγκληματίες κυκλοφορούν ελεύθεροι σε ένα τόσο πρωτότυπο μέρος. Το βλέμμα μου προσγειώνεται απότομα στην έπαυλη.

Παγώνω. Το χαμόγελο μου εξαφανίζεται σε κλάσματα δευτερολεπτων όταν αντικρίζω ένα αναμμένο φως στο δωμάτιο της Hailey. Προσπαθώ να καθησυχάσω τον εαυτό μου. Ίσως το ξέχασε ανοιχτό πριν φύγει. Δεν υπάρχει λόγος για πανικό. Ίσως να μην είναι τίποτα.

Οι φόβοι μου δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν αμέσως, όταν το φως στο δωμάτιο κλείνει απότομα. Ένα ρίγος διαπέρασε το σώμα μου.
Αυτό δεν είναι καλό. Τι στο διάολο συμβαίνει.

Βγαίνω απότομα από το τζακούζι και κατεβαίνω τις σκάλες του σπιτιού. Αμέσως ρίχνω μια ματιά στο παράθυρο διαπιστωνοντας ότι ένα μαύρο αμάξι είναι παρκαρισμένο δίπλα από την γκαρσονιέρα, στο τέλος του δρόμου.

Φόβος με κυριεύει. Πιάνω απότομα το όπλο που μου είχε δώσει ο Derek σε περίπτωση ανάγκης από το παλτό μου και πλησιάζω με αργά βήματα την πίσω πόρτα που οδηγεί στην αυλή. Πρέπει να πάω. Πιάνω το κινητό μου στο άλλο χέρι καλώντας στο γραφείο.

"Γραφείο ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Νέας Υόρκης, ομιλείτε με την πράκτορα Johnson."  η φωνή της Ashley στην άλλη γραμμή κατευνάζει το σφίξιμο που νιώθω στο στομάχι μου.

"Ashley. Επείγον. Χρειάζομαι ενισχύσεις στο σπίτι των Anderson. Κάποιος έχει διαρρήξει την έπαυλη. Βιαστείτε."
Λέω πριν το κλείσω απότομα, οπλίζοντας. Δευτερόλεπτα πριν αγγίξω το χερούλι της πόρτας, ακούω την μπροστινή πόρτα να ανοίγει.

Διάολε, όχι..
Αν δεν βιαστούν, είμαι νεκρή.