Saturnalia ||ChanBaek

Final

#1 Yıl Sonra#

"Jackson, konfetiler tamam mı?"

"Yani... Sanırım? Patlamaları gereken zamanda patlarlarsa sıkıntı yok bence."

"Gayeon, lütfen gözün sevgilinin üzerinde olsun. Her an her şeyi mahvedebilir."

Gayeon gülerek Jackson'ın koluna girdi. "Bu iş bende. Rahat ol."

Chanyeol takım elbisesini kırıştırmamak için yavaş adımlarla koşuyordu. "Anne! Yemekler oldu mu?"

"Fırında canım! Baban şarap almaya çıktı."

"Ah..." Chanyeol gergince papyonunu gevşetti. Baekhyun'un annesiyle koridorda karşılaştıklarında gülümsemeye çalıştı. "Merhaba anne. Geldiğini duymadım."

"Bu kadar gerilmene gerek yok. Her şey yolunda gidecek." Baekhyun'un annesi ona sarılınca Chanyeol derin bir nefes aldı.

"Biliyorum... Biraz heyecanlıyım sanırım."

"Ben annenin yanına gideyim, mutfakta yardım lazımdır."

"Tamam, ben de her şeyi tekrardan kontrol edeyim... Yaklaşık üç kere yaptığım gibi yani."
Chanyeol tam koşmaya başlayacakken iki büyük köpek önüne çıktı. Oyuncak kemik için etrafta koşturup hırlıyorlardı.
"Anubis, Bastet! Bırak kemiği!"

Eğilip sırılsıklam olmuş kemiği aldı. Köpekler üzgün bir şekilde ona bakıyorlardı. "Oyun yok. Önümüzdeki üç saat oyun yok, anlıyor musunuz?"

Köpekler dillerini çıkarıp koşturmaya devam ettiler.
"Anubis, papyonun kaymış! Anubis!"

Köpeğin peşinden koşmaya başlayacakken Jackson önünü kesti. "Chanyeol, evde koşturmayı kes. Başımız döndü."

"Elim ayağım titriyor."

"Dert edecek bir şey yok... Bir yıldır birlikte yaşıyorsunuz zaten, ne değişecek ki?"

"Ne demek ne değişecek?" Chanyeol olduğu yerde dönüp dururken telefonu çaldı. Baekhyun'un adını gördüğünde derin bir nefes aldı ve telefonu açtı.
"Baek?"

"Hey, az sonra bir toplantıya gireceğim. Ararsan ulaşamayabilirsin."

"Ne kadar sürecek bu toplantı?"

"İki saat falan."

Chanyeol'un yüzü bir anda düştü. "Ama... Bugün bizim-"

"İlk yıldönümümüz, biliyorum. Özür dilerim Yeol. Söz, gelirken çok güzel bir pasta alacağım bize."

"Ama... Her neyse, tamam."

"Seni seviyorum."

"Ben de seni." Telefonu kapatınca sinirle nefes aldı. "Geç gelecek! Her şeyi ayarlamıştım, bir şey olacağını biliyordum!"

Onun sinirli sesini duyan herkes salona geçti. "Bir şey olmaz ki, yemekler soğur o kadar."

"Ama böyle olmaması gerekiyordu!"

Jackson ona yaklaşıp kafasına sertçe vurdu. "Kontrol manyağı olmayı bırak! Seni üç çocukla sokağa atmış gibi tepki veriyorsun şu an."

Anubis ve Bastet sahiplerini mutlu etmek için üzerine çullanıp havlamaya başladılar.
"Hiç havamda değilim."

"E madem o geç kalacak, biz yesek mi acab-"

"Jackson!"

"Sustum!"

************************

"Bay Byun, toplantıda fırsatım olmadı ama hazırladığınız sokak yasasından çok etkilendim. Geri dönüşüm projeleri bu ara çok isteniyordu zaten."