Malungkot akong napangiti habang tinitingnana ko ang buong paligid ng aking kwarto. It's never changed, kung anong itsura noon ay ganito parin hanggang ngayon.
I'm thankful to Dad for not letting those bitch use my room, dahil hindi ko alam kung anong pwedeng gawin ko sa kanila kung sakaling may binago sila dito. I slowly opened my cabinet where my accessories are placed.
I took the red box and I gradually opened it. And I saw the half-moon necklace that Rhettius gives to me five years ago.
Malungkot akong ngumiti habang tinitingnan ang kwentas na hawak ko ngayon. I remember how happy I was when he gave it to me. It seems like it was one of the very best memories that happened to me.
I walk towards my bed and laid on there while still holding my necklace. Ipinikit ko ang aking mga mata at nilagay sa dibdib ko ang kwentas hanggang sa tuluyan na akong nakatulog.
And just woke up because of the knocked on my door and I saw Rhettius there holding the tray. He gradually walking towards inside my room at nilagay ang tray sa mini table ko bago umupo sa aking kama.
Kinabahan ako nang bumaba ang tingin niya sa hawak kong kwentas. I was ready to hide it when he held my hands tightly.
"Don't." He said coldly and caressed my hand softly where I hold the necklace.
"It's time to eat your food." Sabi niya sa mahinang boses. Hindi ko maiwasan ang hindi kagatin ang pang-ibabang labi ko habang nakatingin sa kanya.
He still staring at the necklace while still caressed my hand gently.
"I don't have an appetite to eat." Walang ganang sabi ko sa kanya. He sighed before he looked at me.
"You need to eat even just a bit, Renée." Nang hindi ako magsalita ay siya na mismo ang kumuha ng pagkain at sinubuan ako.
"Eat now, it's bad to make a wait the food." Malamig na sabi niya. Bumuntong-hininga ako bago ko kinain ang sopas. Ngumiti siya sa akin at muli akong sinubuan ng sopas.
Sometimes, I just saw my mom on him. The way he takes care of me and scolded me is more like with mom. Hindi ko tuloy maiwasan ang hindi ma-miss 'yong mommy ko. Sobrang miss na miss ko na talaga siya.
Nang makaramdam ako ng busog ay kaagad akong umiling sa kanya. Bumuntong-hininga siya doon at nilapag ang sopas sa tray. Kinuha niya ang orange juice at dahan-dahang pinainom sa akin.
Napaubo ako nang maramdaman kong titig na titig siya sa akin habang iniinom ko ang juice. Kaagad siyang kumuha ng tissue sa mini table ko at pinahiram ang labi ko.
Lintek na titig na 'yan! Papatayin yata ako!
Tumayo siya at inayos ang pagkain sa tray. He was ready to go out on my room when I suddenly hold his arm kaya napatingin siya muli sa akin.
BINABASA MO ANG
A Night With Selenophile (Untamed Heart #2) ☑
BeletrieRhettius Dior Cervantes Selenophile Renée Vilamalla