Marrying Mr. Playboy (Completed)

Chapter 52

Happy reading

_____

Elyjha's point of view 

(The day after their talk)

Parang zombie akong naglalakad patungo sa condo unit ko. My mind can't process everything that happened. Did we just cut our ties?

Walang gana akong napahiga sa kama. Ni hindi na pumasok sa utak ko ang magbihis at maglinis. I can't think of anything but rest. Speaking of rest, ito na siguro ang senyales kung bakit kailangan ko talagang kumuha ng one week leave.

I immediately contacted Mrs. Reyes and asked for it. I'll spend a week to Boracay again. Gusto ko ring mapag-isa.

“Excuse me, is there any available room here?” tanong ko sa babaeng nasa front desk.

Tumango naman siya at ngumiti. “Yes, Ma,am.”

I checked in the hotel. Mabuti na man at wala masyadong turista dito kaya hindi fully booked. I went on in my assigned room. Nilibot ko ang tingin sa silid. It's too modern but, cool enough. Hindi naman siguro makakaapekto ito sa tulog ko.

Nagsimula akong mag-ayos ng mga gamit ko. I'll spend a week here so it kinda feel refreshing for me, I guess.

Isang marahang hinga ang pinakawalan ko nang matapos ang lahat. Pumasok na naman ulit sa isipan ko ang lahat ng nangyayari sa buhay ko. Sa huli ay napailing at binalewala na lang.

I don't want to think about it anymore. Hindi ako pumunta dito para problemahin iyon, masasayang lang ang hiningi kong bakasyon sa wala. So instead, I ready myself and have fun alone.

Lumipas ang apat na araw kong pananatili roon ay hindi ko inaakalang mamalasin na naman ako. I was doing my breakfast when I saw Valerie on the other table. Biglang kumabog ng malakas ang dibdib. Nag-iisip kung ano ang posibleng mangyari.

Jusko naman. Bakit nandito pa siya?- oh siya lang ba? I came up with the thought that Dm might be here! Baka nagbabakasyon din silang dalawa? Their plan was to get rid of me and now that it's successful. They're celebrating their win.

Nakita niya ako kaya agad akong napamura ng malakas. Abruptly, I avoided my gaze at her pretending that I didn't see her. I never got the time to finish my breakfast because of her.

At ngayon, hinabol niya ako upang kausapin ako ng masinsinan. What does she want? No. what do they want?

“What?” I asked cooly while nervously looking at our surroundings. Naninigurado lang ako at baka sumulpot si Dm dito. Mas mabuti na ang handa.

“We need to talk,” diretsahan niyang sabi habang hawak pa rin ang braso ko mula noong pinigilan niya akong maglakad kanina.

Umirap ako at binawi ang braso ko. “Wala na tayong pag-uusapan, Valerie.”

She gave me an intense glare. “You know what? Matalino ka pero hindi ka marunog makinig.”

I laugh sarcastically knowing that I got pissed off with what she said. Napahalukipkip ako at napaisip sa kung ano ang idudugtong ko. “You're quite unfair, when I heard you moan carelessly while doing it on Dm way back since we were just freshmens, hindi kita pinarangalan ng ganito.”

Nakita ko kung paano namilog ang mata niya at natahimik sandali. I smirked. “Naalala ko, malapit pa iyon sa CR.”

“I-it was all in the past! What I'm trying to point out is that, makinig ka naman saakin! Kahit ilang sandali lang, noong nagkita tayo sa comfort room ay pinagbigyan lang kita.”

Napatitig lang ako sakaniya na tila walang pakialam sa kung ano ang sasabihin niya. “Kung hinabol mo ako para sabihing iwasan ko si Dm.  I already did. Four years ago.”