Dear diary,
Halos dalawang buwan na din simula ng nagchat saken yung siraulong Crey na yun. Stalker ata? Grabe halos alam nya yung mga ginagawa ko.
Pero nagtataka ako sa sarili ko kase kahit na hindi ko naman sya kilala sa personal, never ako nakaramdam ng takot. Tapos sobrang komportable ko sa tuwing kausap ko sya.
Ang dami nyang alam haha grabe. Yung jokes nya kahit ang corny napapangiti ako haha.
Akala ko yun na yung last naming convo. Almost 1 and half week din kaming hindi nagkachat simula nung kinulit nya ako. Wala akong balita kung nagka-ayos ba parents nya.
And I'm so curious. Ayoko naman na ako yung unang magcha-chat so inantay ko na lang sya.
I can't stop thinking about him. Kung ano ba nangyari.
Sa halos araw-araw na pangungulit nya sakin. Hindi ko na malayang almost 2 months ko na pala syang kausap gabi gabi at araw araw.
Lagi nya akong iniinis pero gusto kong magstay sya na ganon kahit minsan sinasabihan ko sya ng parang tanga. I don't know, ang gulo ko din e. Pikon ako pero gusto kong pini-pikon nya ako. Ang gulo.
Hindi ko mapigilang hindi ma-attached. Ito yung problema sa sarili ko e, ang bilis ko ma-attached sa mga taong nasa paligid ko. Lalo na kung lagi kitang nakakasama or nakakausap.
Ako lang naman yung kawawa sa dulo. Imagine, ako yung nanahimik tapos dadating sila tapos aalis din pala. Bakit nyo pa ako ginulo. Diba? Pero dati pa naman yon. Sana naman hindi ganon si Crey diba.
Saka ko na lang iisipin yang mga bagay na yan. Let's just go with the flow and don't be drowned.
I hope na di ako masaktan sa ginagawa kong 'to sa sarili ko.
Bilis ko ma-attach haha.
-Hyria Naorizyl Santos
YOU ARE READING
The Nights (Epistolary)
Teen Fictionedit ko to promise, tinatamad pa lang me HAHAHAHAHA