Herkes hep bitirmeye meyilli.
Günü bitirmeye,
Geceyi bitirmeye,
Ki hayatlarında kendilerini bile ertelerler,
Bilmem kaç zamandır ayakları çimlerden,
Yüzleri yağmurdan,
Elleriyle topladığı çiçeklerin kokusundan mahrum
Mutlu sansınlar diye uçuşuyorken kahkahaları,
Yine mutluluktan ağlamanın hazzını belki de yıllardır yaşamıyorlar.
Çünkü ağlarken gözükmek istemezler
Hatta gözyaşları akmaya başladığında ellerinin tersiyle o yaşları silerler.
İnsan değil isimler biriktirirler
Yaşamadan zaman doldurmaya devam edin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜN BATIMI
Literatura FemininaVakti gelince gitmenin adıdır gün batımı ömürden, gönülden, günden.