𝒑𝒂𝒓𝒂𝒅𝒊𝒔𝒆 | 𝐬𝐞𝐡𝐮𝐧 [✓]

3/10

22.02.2020

Oh Sehun beni bundan bir hafta önce, o köhne sokakta öptü. Kafeye yedi gün boyunca hergün geldi.

Onun siparişlerini her gün başka birisi aldı. Ondan hep kaçtım. Ancak kaçışım bugüne kadar sürdü çünkü özel olarak benim siparişi almamı istemişti.

"Yun Hee, seninle konuşmak istiyorum. Bir hafta önceki olayla ilgili yani." Ondan uzaklaştım. Sanırım bu konuyu eninde sonunda halletmem gerekiyordu.

"Pekâlâ. Ben işten çıktığımda konuşabiliriz." Dedim tereddütlü bir şekilde. Zar zor tamir ettiğim yerden tekrar kırılmaktan korkuyordum.

İş çıkışında beni güzel bir parka götürdü. "Ben.. İçmiştim. Mantıklı düşünemiyordum. O olaydan bir beklenti içine gir-" Elimi kaldırdım.

"Senden bir beklentim yok. Hiçbir zaman da olmadı. Sen benim için daima bana eziyet eden, popüler çocuk olarak kalacaksın." Çantamı alıp orayı koşarak terk ettim.

Kırılmıştım. Aynı yerden ikinci kez kırılmıştım. Ona güvenmemeliydim. Güvenmemeliydim!

"Kim Yun Hee!" Sesin sahibi, Sehun, beni kolumdan çekip durdurdu. "Seni kırdıysam üzgünüm. Bu değişimin sebebini merak ediyorsan da, bir şeylerin farkına vardım sanırım."

Onu ittirdim. "Sadece benden uzak dur Oh Sehun. Yine aynı şeyleri yaşayamam. Arkadaşlarının yaptıkları zaten yetiyor."

Arkasını dönerek gitti ve beni sokakta yalnız bıraktı. Gözlerim dolarken düşündüm, bizim aramız ne zaman böyle olmuştu?