𝒑𝒂𝒓𝒂𝒅𝒊𝒔𝒆 | 𝐬𝐞𝐡𝐮𝐧 [✓]

4/10

08.04.2020

Öksürdüm ve boğazımda kalan son kanı da tükürdüm.

Son bir haftadır boğazımda iltihap birikiyordu ve bu normal bir iltihaplanma değildi. Sürekli kan geliyordu boğazımdan.

Sehun... O istediğim gibi benden uzak duruyordu. Beni izlediğini görüyordum. Ama asla gelip beni rahatsız etmiyordu.

Şu an başımda dikiliyordu. "Kalk. Hastaneye gideceğiz." Başımı hayır anlamında iki yana salladığımda çöktü ve ağzımı silmeme yardım etti.

Ardından hiçbir kelime etmeden beni kucağına aldı. Kafeden çıkarken patronumun kovuldun temalı bakışlarını görünce korkuyla yutkundum.

Beni çevirdiği bir taksiye bindirdi. Özel bir hastanenin önünde durduğumuzda inmemek için inat ettim. "Ben buranın masrafını karşılayamam."

Sehun kolumdan tutup beni zorla indirdi. "O zaman ben karşılarım." Konuşmama fırsat verilmeden hastaneye sürüklendim.

Bir sürü test yapıldı, emarlar çekildi. Sonuçlar Sehun'un ödediği fazladan para sayesinde hemen çıktı. Dokturun cümleleri içimde bir boşluk yarattı.

"Üçüncü evre akciğer kanseri."

Kısaca, ölüyordum ve benim aileme söylemeye hiç cesaret yoktu. Zaten beni tedavi ettireceklerini de zannetmiyordum.

"Ölmeni istemiyorum." Oh Sehun'un ağlamaklı sesi gerilememe neden oldu. Hayır, hayır!

Bana sevgi, şefkat göstermemeliydi. Yaptıklarından sonra ondan nefret etmemi sağlamalıydı!