With All Might

Kabanata 33

Shamelessly

"One glass of henessy please!" Katherine chuckle.

"No! Make it two!"

We were too loud in our table. Napapatingin na sa'min ang iba at panay pa ang lapit ng iilang kalalakihan para makipagkilala sa'min tatlo.

"We're all married, can't you see jerk?" bugaw ni Bridgette sa isang foreigner na nangungulit pormahan ako.

Dismayado itong umalis sa'ming table. The waiter arrive at inilapag nito sa'ming table ang aming inorder. Halos magbanggaan na ang mga baso nang kuhanin namin 'yon ni Katherine.

"Waiter, waiter, please a bottle of scotch here!" nabubulol nang tawag ni Bridgette.

Before the waiter could even get her order, dumating na si Val. Madilim ang tingin nito sa'min lalo na kay Bridgette.

"Love..." tawag niya kay Bridgette.

Naghagikgikan kami ni Katherine sabay nag high five.

"Dati sunod-sunoran lang sayo si Bridgette. Ngayon, ikaw na ang sunod-sunoran sa kanya." pang-aasar ni Katherine.

Bridgette chuckle as she pinch Val's arm. They look too in-love to care about us.

Busangot na kinuha ni Val ang clutch nito at inilagay sa balikat niya ang walang lakas na kamay ng asawa.

"We need to go home now. You're drunk wasted." sabay iling ni Val.

"What? Wait.. We're not done yet!" pigil ko.

"Yes, we're not done! And why are you here? Who's looking to our babies, huh?" mapupungay ang matang tanong ni Bridgette.

Val let out soft curses as he look at us with dangerous eyes.

"Okay, kidding! Take her home." sabi ko at sumandal na sa upoan dahil nahihilo narin talaga ako.

Katherine laugh as she push me. Pero mukhang unti unti na nga akong nawawalan ng ulirat dahil hindi ko na magawang gumanti sa kanya.

"Sabay na tayo sa kanila!" ani Katherine.

Nag iwan ako ng bill sa lamesa at pasuray-suray na kaming nag lakad ni Katherine patungong parking lot.

"Oh? Your husband's here!" pumalakpak ako habang naka akbay si Katherine sa balikat ko.

Para siyang nabuhosan ng malamig na tubig at agad na napabalik sa wisyo. But then that's just my thought. She giggle as her husband come closer to hold her waist.

"Hi, Alfred!" natatawa kong bati kahit wala namang katatawanan. I think I'm really too drunk!

"Let's take Zaccary home. She's drunk too, Alfred."

Agad akong umiling. "I can manage, Katherine. Sige na kayo ni Alfred." I said.

"Damn, you're drunk, Zaccary! Come on. We'll take you home." agap niya at hinawakan ang siko ko.

"I am okay, okay? I still can drive." ngumiti ako kahit namumungay narin ang mga mata.

Ilang minuto pa kaming nagtalo hanggang sa napagod si Katherine kaka-pilit sa'kin. I kiss her cheek for goodbye and wave at Alfred who's angry yet he remained to give me a civil smile.

Nauna silang umalis habang tinahak ko na ang kotse ko. Tatawa-tawa pa ako habang hinahalughog sa purse ang susi.

"Shit. Where is my key?"

Hinalughog ko ng hinalughog pero wala talaga akong makita. I feel alarmed. Lalo na nang nasa tapat na ako ng kotse at napagtanto kong naiwan ko sa loob ang susi! I can't open my car because it's lock inside.