With All Might

Kabanata 28

Alone

Hindi pa man ako nakapag-bosina, bumukas na ang malaking gate. Binaba ko ang bintana at binati ang gwardiya sa labas.

"Good morning Ma'am Zaccary! Maligayang pagbabalik po!"

I smile and nodded. "Good morning din. Pasok na ako."

"Sige sige po, Ma'am!" halos mataranta ito.

Dineretso ko kaagad sa hacienda ang sasakyan. I really want to see what the hacienda looks like now.

Kita ko na ang tubohan dito pagkaliko ko. Maraming tubo at mukhang masagana naman ito kaya nakunot ang noo ko. Dineretso ko pa at tumigil lang ng makarating sa harap ng milling.

I park my car in an open slot. Lumabas ako at agad na sinuot ang shades. It's kinda hot but I'm used to it. Ganitong init din sa New Jersey tuwing summer. Nga lang, hindi naman summer dito ngayon ay mainit parin.

"Hello!" I wave at a man who skilfully lift up the sugarcane.

Nagdalawang isip pa itong bumati pero sa huli ngumisi ng hilaw. Natawa ako. Maybe, some of our workers don't recognize me. Dalaga pa ako nang huli akong makabisita dito. At maaaring pwedeng may mga bagong trabahante. Dahil kung may umaalis, mayron pumapalit.

My heart hurt at that thought. At bago ko pa makalimutan ang inuwi ko talaga dito, we are losing workers and we are going bankrupcy!

Pumasok ako sa loob at cheneck ang pagbabago ng milling. Ganoon parin naman ang itsura nito noon kaya lang ay may nakita akong mga bagong makinarya. Wala na iyong ibang luma. Napatingin naman ako sa mga trabahante at nakitang pawisan ang karamihan habang nagpapaypay. Napatingin tuloy ako sa uniporme nila.

Medyo mukhang makapal.

I shook my head when a memory flash my thought. Binura ko 'yon ng makaramdam ng konting kirot ulit sa puso.

Maybe I should change their old uniform. Iyong t-shirt nalang kaya at hindi long sleeves? At medyo nipisan nalang para hindi agad sila mainitan?

I walk back towards my car. Pagkapasok, pinaharurot uli papunta na sa mansyon. Bukas na ako pupunta sa opisina at nasabi pa naman nina Mommy na naghihintay sina Yaya Aida sa'kin.

Tanaw ko na malayo pa lang ang nag-aabang naming mga kasambahay. Ini-radyo na siguro ako ng security guard kanina na nakarating na ako.

Even if my car is a bit tinted, nakita ko ang pag-alala sa mukha ng mga kasambahay. They think something happen to me dahil matagal akong nakarating?

Ngumiti ako pagkababa. Agad lumapit si Yaya Aida sa'kin at niyakap ako ng mahigpit. Yumugyog ang balikat niya kaya't hinagod ko ang likod niya para kumalma.

"Yaya..." natatawa kong sambit.

Kumawala siya sa yakap at agad nag punas ng luha. "Grabe, na miss kitang bata ka! Ang tagal tagal mong hindi naka uwi. At naku! Kay ganda ganda mo! Gumanda ka lalo at mas pumuti!"

I chuckle at her comment. The housemaids greeted me and I greeted them back. Pinatikim din agad sa'kin ni Yaya Aida ang inihanda nilang pagkain. Sa sobrang tagal kong hindi nakakain ng Pinoy foods, naparami ang kain ko sa tanghalian.

Yaya Aida and some housemaids join me. Ang iba'y nahihiya at ang iba nama'y nagsabi naman na mamaya nalang sila pagkatapos ko.

Nagpahinga rin ako pagkatapos. Sumakit ang likod at batok ko sa labing-isang oras na biyahe. Nakatulogan ko ang hapon at nagising saglit sa gabi para mag haponan dahil sa pag pilit sa'kin ni Yaya Aida.

It's a bright beautiful morning. Ngunit umaga pa lang, pumangit na ang araw ko.

"Maayos pa naman po ang takbo ng azukarera, Ma'am. Kumikita din po ang palayan at maisan. Kaya lang po, dahil sa malalaking kompetensya natin, hindi po maitatanggi na napag-iiwanan na tayo kaonti." sabi ni Mrs. Alfon, ang manager parin namin sa loob ng isang dekada at mahigit.