Η φατρία μεγαλώνει, απόγονοι γεννιούνται και νέες περιπέτειες και ιστορίες πλάθονται.
Έρωτας και αγάπη βάζουν για ακόμα μια φορά, φωτιά στις παγωμένες νύχτες και κάνουν αυτόν τον άγριο για κάποιους τόπο, να μοιάζει με παράδεισο για κάποιους άλλους.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Άστρηντ...
Κάθομαι στο δάσος και ζωγραφίζω στο μπλοκ ιχνογραφίας μου. Η μαμά μου η Ίντιθ, είναι μαζί με την θεία Μπρούντζα και την Πίπη. Τώρα που οι άντρες τις φατρίας λείπουν, όλες οι γυναίκες περνάνε περισσότερο χρόνο μαζί. Έχουν περάσει δύο μήνες που σάλπαραν για να πουλήσουν προϊόντα μας. Η απουσία τους όμως έχει και τα καλά της. Τώρα που ο μπαμπάς μου ο Ράγκνορ και ο μεγάλος μου αδελφός Γκόραν, λείπουν, μπορώ να είμαι πολύ περισσότερο έξω από το σπίτι.
Η μαμά μου με καλύπτει είτε εκείνοι είναι εδώ είτε όχι.
Ο μπαμπάς ανησυχεί, όμως δεν θα το έκανε αν ήξερε ότι η μαμά μου έχει μάθει να πολεμάω. Δεν του το έχουμε πει όμως. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον...
Καθώς σχεδιάζω πάνω στο χαρτί με ένα κάρβουνο, φωνές ακούγονται από το χωριό. Αυτό σημαίνει πως επιτέλους τα πλοία μας έδεσαν στο λιμάνι. Σηκώνομαι όρθια και πηγαίνω στο λιμάνι μαζί με όλες τις γυναίκες. Από μακριά βλέπω την μαμά μου να αγκαλιάζει τον μπαμπά και να τον φίλα και να αγκαλιάζει και τον αδελφό μου.
"Η πριγκίπισσα μου."λέει ο μπαμπάς μου μόλις με βλέπει και εγώ πέφτω στην αγκαλιά του γελώντας.
"Μου λείψατε μπαμπά."τον φιλάω στο μάγουλο και στη συνέχεια αγκαλιάζω τον μεγάλο μου αδελφό. Ο Γκόραν, έχει είκοσι πέντε χειμώνες στην πλάτη του και εγώ είκοσι.
"Ελπίζω να μην ήσουν ένας κινούμενος μπελάς."
"Αδελφέ, αυτό είναι δική σου ιδιότητα, μην το ξεχνάς."του χαλάω και τα κόκκινα μαλλιά του και εκείνος γρυλιζει. Έχει πάρει τα μαλλιά και τα μάτια της μαμάς μας. Κοίτα γύρω μου και βλέπω την θεία Μπρούντζα και τον θείο Ατλή μαζί με τα ξαδέρφια μου, τον Όλαφ και τον Άντον, τα δίδυμα και λίγο πιο δίπλα τον Τόρμοντ, την Πίπη και τον μοναχογιό τους, τον Μπράντερ. Αφού χαιρετάω τον θείο και τα ξαδέρφια μου τα οποία μέσα σε λίγα λεπτά βρίσκουν έναν λόγο για να ξεκινήσουν να μαλώνουν χαιρετάω και τον Μπράντερ. Δεν λέμε πολλά, αλλά αυτή η αγκαλιά και τα γαλάζια μου μάτια να συναντούν τα δικά του θαλασσι, είναι αρκετό.
