Η φατρία μεγαλώνει, απόγονοι γεννιούνται και νέες περιπέτειες και ιστορίες πλάθονται.
Έρωτας και αγάπη βάζουν για ακόμα μια φορά, φωτιά στις παγωμένες νύχτες και κάνουν αυτόν τον άγριο για κάποιους τόπο, να μοιάζει με παράδεισο για κάποιους άλλους.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Άστρηντ...
Δεν γνωρίζω για πόση ώρα τα χείλια μου ήταν ενωμένα μαζί με τα δικά του και χόρευαν τον παθιασμένο χορό τους, όμως ήταν ένα όνειρο το οποίο πραγματοποιήθηκε. Όταν τα στόματα μας απομακρύνονται, παίρνουμε και οι δυο βαθιές ανάσες κοιτώντας ο ένας τον άλλον στα μάτια.
"Ήθελα αυτό το φιλί όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου."μου λέει καθώς χαϊδεύει τα μαλλιά μου. Το άγγιγμα του με κάνει να ζαλίζομαι και να θέλω να πέσω στην αγκαλιά του και να μείνω εκεί για πάντα.
"Και εγώ είμαι ερωτευμένη μαζί σου, όμως μας χωρίζουν πολλά..."τον παίρνω από το χέρι και μας οδηγώ και τους δυο πιο βαθιά στο δάσος, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, μόνο εγώ και εκείνος. "Ο αδελφός μου θα γίνει αρχηγός, και εσύ υπαρχηγός. Είστε φίλοι από μικρά παιδιά, δεν θέλω να μπω ανάμεσα σας."
"Πλέον είναι αδύνατο για εμένα να είμαι μακριά σου."αγγίζει το μάγουλο μου και συνεχίζει. "Οι οικογένειες μας είναι φίλοι, και ο αδελφός σου όταν έρθει η ώρα θα καταλάβει, θα του μιλήσω εγώ."
"Ούτε εγώ μπορώ να μείνω μακρυά σου."
"Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανέναν και το ξέρεις."μου λέει αποφασιστικά. Πέφτω στην μεγάλη, ζέστη αγκαλιά του και τα σώματά μας έρχονται σε επαφή. Το κεφάλι μου ακουμπά στο συμπαγές στέρνο του και εκείνος ακουμπά το πηγούνι του στην κορυφή του κεφαλιού μου.
Πόσες φορές έχω πέσει στο κρεβάτι με το μυαλό μου να πλάθει όλες αυτές τις εικόνες;
Και τώρα όλα είναι πραγματικά.
"Δεν πρέπει να μάθουν για εμάς τους δύο, ειδικά στην αρχή. Δεν θέλω να μπλεχτούν και να μας τα χαλάσουν όλα."ομολογώ και εκείνος γελάει ελαφρά.
"Ο,τι θέλεις. Δεν μπορώ να σου αρνηθώ τίποτα." Φιλιομαστε για ακόμα μια φορά και φοβάμαι πως η καρδιά μου θα σπάσει από τόση χαρά.
"Πρέπει να πάω πίσω."του λέω μόλις τελείωνε το φιλί μας.
"Εντάξει, θα σε δω αργότερα."μου δίνει ακόμα ένα φιλί στο μάγουλο και αφού γελάω και νιώθω τα μάγουλα μου κοκκινίζουν, φεύγω για να πάω πίσω προς το σπίτι.
Μπράντερ...
Όταν έφυγα από το σπίτι μου για να πάω να την βρω, δεν ήμουν σίγουρος για το τι θα έκανα. Ήθελα να την αρπάξω και να την φιλάω για ώρες, όμως μόλις την είδα μπροστά μου, το ποσό όμορφη ήταν μέσα στο ροζ φόρεμα της, ξέχασα τα πάντα.
Πήγαμε πιο βαθιά στο δάσος και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε επιτέλους.
Δεν μπορώ πια να μείνω μακριά της, όσο περνάει ο καιρός, είναι ακόμα πιο δύσκολο να κρύβω τα συναισθήματα μου, ακόμα και από τον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν φοβάμαι κανέναν, ούτε έχω σκοπό να το κάνω, αν όλοι μας αγαπάνε όπως λένε, όταν έρθει η ώρα να τους πούμε τι νιώθουμε ο ένας για τον άλλον, θα καταβάλουν.
Ελπίζω...
Ο πατέρας μου και η μητέρα μου με έκαναν γενναίο και ικανό να αντιμετωπίζω τα πάντα. Να παλεύω για όσα θέλω, για όσα αγαπώ.
Και αυτό ακριβώς πρόκειται να κάνω και για Άστρηντ.
Είχα τους ενδιασμους μου, όμως όλες αυτές οι σκέψεις έχουν πια χαθεί.
Τώρα μόνο ένας δρόμος υπάρχει μπροστά μου, η πιο σημαντική μάχη μου, η μάχη που θα πρέπει να δώσω για την Άστρηντ, και η μάχη που θα πρέπει να δώσει και εκείνη για τον έρωτα μας.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
