𝘿Ö𝙑𝙈𝙀𝙇𝙞 & 𝙑.𝙄.𝙋. / 𝙩𝙚𝙭𝙩𝙞𝙣𝙜☣

•0.5°

●●●

Öğle tatilinin ilk 45 dakikasını yemek ve soru çözmeye ayırdıktan sonra son 15 dakikaya girince kendimizi kantine atmaya karar verdik.

Son basamağa basarken kafamı hafifçe sola çevirip sınıfta olup olmadığını kontrol ettim. Sırası boştu..

Edis ile sağa dönüp kantine girdiğimizde mini oturma grubuna oturmuş Can, Emir, Ege ve Yiğit 'i fark ettim. Gülüyordu hattâ kahkaha atıyordu. Anlaşılan oyunu kazanmışlardı ve performans ödevini diğer gruba kitlemişlerdi.

"Sen otur, ben su alıcam kanka." Edis'in dediğini kafamı sallayarak onaylayıp boş olan L koltuğa kendimi bıraktım.

Tüm soru tiplerini görmeliyim diyerek çözmediğim soru bırakmamaya özen göstermek artık midemi bulandırıyordu.

Telefonu masanın üzerine bırakıp Edis'e konuyu anlatmak için kendimi hazırlamaya başladım. Su şişesini önüme itip hemen yanıma oturdu.

"Bekliyorum, kraliçe." Oturduğum yerde doğrulup telefonu elime almadan masanın üzerindeyken mesajlaşma platformunu açtım. Telefonu önüne çekip okumaya başladığında konuştum.

"Kankan, Yiğit'e açıldı. Ama klasik bir anonim olarak."

Dediğimle beraber daha da odaklanıp telefonu eline aldı. Parmakları aşağıdan yukarıya doğru hareket ettikçe dudaklarında büyüyen gülümseme, tebessüm etmeme sebep oldu.

Okumayı bitirdiğinde kahkaha atmaya başlaması ile kaşlarım çatılmış hayrete düşmüştüm. O kadar yüksek sesli kahkaha atıyordu ki tezgahın arka tarafındaki Esra abla bile kafasını kaldırıp bize bakıyordu.

Kendisine gelemeyen Edis, etraftaki bakışları da algılayamıyordu. Dirseğimi karnına geçirdiğimde kahkahası kesilmişti. Nefesi bile kesilmişti.

Masadaki şişenin kapağını hızla açıp içmesi için ona uzatmıştım. Bir yudum alıp tekrar bana uzattığında kapağını kapattım.

"Kuzen, maaşallah ne güzel kahkaha attın öyle. Neye güldün bu kadar ?"

Yan masadan gülerek seslenen Ege ile kafamızı senkronize olmuş bir şekilde sağa çevirip ona bakmıştık.

Yiğit'in en yakın arkadaşı Ege benim biricik erkek kankamın kuzeni...

"Duygu'nun söylediği bir şeye güldüm kuzen, bence çok yakın bir zamanda sana da söyler. Öyle değil mi Duygu?"

Ben Ege'ye gülümseyerek bakarken Edis'in söylediği şey ile gülümsemem yavaşça yok olmuş ve gözlerim Yiğit'e kaymıştı. Kaşlarını hafif çatmış bir şekilde bize bakıyordu.

"Aslında komik bir şey değildi. Neden böyle bir tepki verdiğini anlamadım Edis'in? Yakında sana da anlatırım Ege."

"İyi madem, okul çıkışı bize gidiyoruz. Ben sanırım konuyu biliyorum."

Gözlerimi Yiğit'in gözlerinden çekip tekrar Ege'ye baktığımda yüzünde hafif bir gülümseme ile bana bakıyordu.