HYUNG GİT KENDİNDEN ÇIKART O ZAMAN

3.2K 181 121
                                    

Yoongi Taehyungun yanına oturmuş, yarı uyuklar bir biçimde uyanmasını bekliyordu.

Saat başı kontrol ediyordu. İçinde pişmanlık duygusu vardı fakat yoongi kendini endişe duygusu olduğuna inandırmıştı.

Deneyin başarısız olmasından korktuğunu düşünüyordu fakat tamamen Taehyung içindi. Onun için endişeli ve pişmandı.

Tüm gece yarı uyur biçimde başında durdu. Sabahın erken saatlerinde Taehyung uyanmıştı. Narkozun etkisinden çıkana kadar konuşmamış, boş boş duvara ve uyuyan yoongiye bakmıştı.

En sonunda tamamen ayıldığında, etrafının ve olayların farkına varabildi.

Kalp atışları hızlandığı için makine ses çıkarmaya başlayınca yoongi uyandı. Taehyungun sesi fazlasıyla kısık çıkıyordu ama konuşmaya çalıştı.

"yoongi... Ameliyatı yaptın mı?"

Taehyung oturur pozisyona geçmeye çalışırken yoongi durdurdu. Taehyungu kollarından tutuyordu. Zaten canı yandığı için kendisi de durmuştu.

Yoongi kenarda ki tuşa basıp yatağın arka kısmını birazcık kaldırdı.

"evet Taehyung... Ameliyat bitti. İyileşmeni bekleme vakti"

Taehyung kaşlarını çattı fakat fazla yorgun olduğundan çok öyle kalamadı. Ellerini yumruk yapıp kollarından kendisini tutan yoongiye vurmaya başladı.

Çok güçsüz yumruklardı. Bir yandan da konuşmaya çalışıyordu.

"iğrençsin... Çok iğrençsin... Senden nefret ediyorum. Yapmayabilirdin. Farklı çözümler bulabilirdik."

Somunda gücü kesildiğinde yoongi bileklerinden tuttu. Taehyung ağlıyordu. Kafasını yavaşça yoonginin gögsüne bıraktı.

Yoongi ellerini sırtına koydu ve bir süre öyle durdu.

Yani hastanın ruhsal olarakta iyi olması gerekiyor. O yüzden değil mi? Başka ne sebebi olabilir ki? Diye düşündü kendi kendine. Gerçeği kabullenmek neden bu kadar zordu ki?

Taehyung ağlayarak sarıldıktan bir süre sonra kendini daha iyi hissettiği için geri çekildi ve kendini yatağa bırakıp uyudu.

Şimdi bile bu kadar duygusal ve depresif bir insanken, hamilelik hormonları gelince ne olacaktı kim bilir.

******

Aradan bir hafta kadar bir süre geçmişti. Taehyung yoongiye küstü. Konuşmuyor, cevap vermiyor, yemeğini yemekte direniyor, her şeyde direniyordu.

Yoongi kontrol amaçlı Taehyungun yanına gelmişti. Üzerinde ki örtüyü kaldırıp, üzerini açıp, yarayı açtı yavaşça.

"dikişlerin baya hızlı kapanıyor. Vücudun kendini baya hızlı toparladı."

Taehyung cevap vermemişti. Haftalardır sesini duymamıştı neredeyse yoongi.

Üzerini örtüp, yatağa yaklaştı ve yatağın kenarına oturdu.

"Taehyung küs müyüz?

Hadi ama yapma böyle.

Pekala sen bilirsin. Ama böyle yapman bir şey değiştirmeyecek."

Taehyung yoongiye sinirli ve iğrenir bakışlarından birini yolladı.

"Taehyung bende sana bunları yapmaya meraklı değilim fakar işim bu. Sende denek olarak geldin. Ne yapabilirim?"

"neden ben peki?"

Yoongi önüne getirilen 3 kağıt arasından onu tipine göre seçmişti aslında. 3ü de deneyi için uygundu. Taehyungun yüzü daha hoş olduğu için seçesi gelmişti.

Experiment - Taegi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin