Fener Sokak [1/2]

14.bölüm/ Beni, bizi bırakma olur mu ?/

Ela'dan...

Ağlamaktan harap olmuş gözlerimle etrafı süzdüm

Baturay abi yoğun bakımın önünde yere çökmüş ve dizlerini kendine çekip sessizce ağlıyordu

Yusuf ise camdan tepkisizce Zeyne bakıyordu
Ölüm kalım savaşı veren çocukluğuma bakıyordu...

Efsun teyze ayakta duracak gibi değildi Mustafa amcaya yaslanıp duruyordu

Mustafa amca... Kendini bile taşıyacak gücü yoktu. Gözleri dolu dolu olsa bile güçlü durmaya çalışıyordu. Kızının oradan sağa salim çıkacağını biliyordu. En azından öyle umuyordu...

Ayağa kalktım ve yavaş yavaş Baturay abinin yanına gidip oturdum

Beni fark edince yaşlı gözlerini bana çevirdi, benim gözlerim daha çok dolarken Baturay abi hızla bana sarıldı

+ İ.... İyi olacak dimi B.... Baturay abi

Hıçkırarak söylediğim sözler üzerine Baturay abi iyice bana sarıldı

B: Tabi ki iyi olucak abim, Zeyn bizi bırakmaz, bırakamaz ki

Baturay abinin sesinin titremesi üzerine hıçkırdım

+ Ya bir şey olursa ona, ne yaparım ben onsuz ? 

Baturay abi benden uzaklaşınca gözlerinden yaşlar süzüldüğünü gördüm

B: Ya beni bırakırsa ela. Ben onsuz yapamam, yaşayamam ki

+ Onu çok mu seviyorsun?

Baturay abi kafasını eğdi, gözünden bir damla yaş düşerken konuştu

B: Ben onu çok seviyorum ela, gülse içimde kelebekler uçuyor, ağlasa içim yanıyor. Ölüyorum sanki şuan, kalbim paramparça oldu. Nefes almakta güçlük çekiyorum. Kızım ben bizim deliyi çok seviyorum lan

Ağlayarak söylediği sözler üzerine Baturay abiye sarıldım, şuan ağlayacak bir omuza çok ihtiyacı vardı

+ Zeyn oradan sapa sağlam çıkacak ve sende ona, onu sevdiğini itiraf edeceksin tamam mı ?

B: Çıkacak, çıkmak zorunda

Baturay abi bana sarıldığı sırada yoğun bakımın kapısı açıldı

Hemşire: Doktor Sinan'ı çağırın, hemen hasta atak geçiriyor

Duyduğum şey ile içimden şiddetli bir acı geçti.

Hızla ayağa kalkarken Efsun teyze ise haykırıyordu, Mustafa amca sabahtan beri tuttuğu göz yaşlarını serbest bırakırken Yusuf ise camı yumruklayıp bağırıyordu

Y: Zeynep, bırakamazsın bizi, vazgeçemezsin bizden!

Yusuf yavaş yavaş ağlamaya başlarken Baturay abi ise hepimizden daha çok bağırıyordu

B: Zeynep, lan bırakma bizi! Bırakma

Ağlayarak bağırıyordu, bir erkek sevdiği kız için bağırarak ağlıyordu. Var mıydı hala böyle delicesine seven?

Bağlı olduğu makinada tek çizgi görünce bağırmam ve ağlamam daha da şiddetlendi

+ Ya bırakma bizi

Baturay abi kapıya yumruklar atıp bağırıyordu

B: Zeyn, beni, bizi bırakma olur mu? Yalvarırım bırakma

Doktor elektro şok makinasını kullanmaya başlayınca iyice ağlamaya başladı herkes
Daha çok erkendi, şimdi pes edemezdi!

+ Şimdi olmaz pes edemezsin! Olmaz