ALWAYS YOU (TEAM TARAH)

Chapter 13

A/N: listen to the song guys para mejo dama hehehehe and enjoy❤

As i arrived at the parking lot, I see how Sarah breakdown to Deanna and Roanne. She is really in pain and i know i am the reason why she was like that.

"Anjan kana pala" sabi ni Roanne sabay tumayo at inayos ang shirt na suot nya.

"Iwan muna namin kayo para makapag usap na kayo" Deanna said as she stand and tap Sarah's shoulder.

"Ayusin nyo yan, balik muna kami sa room ng anak mo ah" sabi ni Roanne sakin. Tumango ako at tinapik nya ang balikat ko bago ako iwan. Deanna glared at me trying to say 'ayusin mo yan' look then i nod at her.

Naglakad ako papalapit kung saan sya nakaupo, pero ayun sya naka tungo parin but i bet tunigil na sya sa kakaiyak. Umupo ako pero may space sa gitna naming dalawa.

Binalot kami ng katahimikan at parang sumasabay pa ang panahon dahil medyo malakas rin ang hangin.

I don't know how to start the conversation, sanay kasi ako sa kanya na masayahinnat madaldal. But now, i am seeing the opposite Sarah.

Napabuntong hininga ako at ganun din sya. I guess ako ang dapat mag simula ng conversation namin.

"Ahh Love?" Sabi ko tapos ay tumingin sa kanya unti unti. Nakatungo padin sya, unti unti nakong kinakabahan.

"Bakit di mo sinabi agad sakin?" She said to me with her very cold voice. I can also see pain in her eyes. Nagkatitigan kami pero sya ang unang umiwas.

"Sabi ko naman sayo maiintindihan naman kita diba? Pahabol nya sa sinabi nya. I can't find the right word to say. My tears started to fall hindi ako sanay sa ganitong set up namin pero alam ko naman na hindi lang palaging masaya.

" sasabihin ko naman talaga sayo eh, palagi lang ako pinangungunahan ng takot, na baka masaktan - " then she cut me

"Bakit hindi mo ba ako nasaktan ngayon? " tanong nya sakin tapos nilingon nya ako at may tumulong luha nanaman sa mata nya.

"Love alam ko naman na nasaktan kita, pero i also want to say na hindi ko intensyon yon, tyaka sasabihin ko naman talaga sayo eh, dapat nung nasa ferris wheel tayo diba sabi ko sayo may sasabihin ako sayo pero sabi mo wag kita interrupt" sabi ko sa kanya and i wipe my tears. Nabalot kami ng katahimikan ulit, hindi ko mabasa kung ano man ang tumatakbo sa utak nya dahil sobrang tahimik nya.

"Just just give me time to process everything. Honestly, hindi pa sya totally nag sink in sakin and i still don't know what should i react. Let's give ourselves a break, to think-" i cut her kasi hindi kona kaya marinig pa

"Love, wag naman ganito. Sasabihin ko naman talaga sayo eh, natatakot lang ako" sabi ko sa kanya. Tumango sya at tumayo  at pumunta sa tapat ko.

"Just give me time to heal and process everything. Wag mo ako hahanapin kasi hindi mo rin ako makikita. Iloveyou at sana hintayin mo ko hanggang maging okay ako" sabi nya sakin at kiss me in my forehead.

"Love, wag moko iwan. Iloveyou pwede naman hindi ka lumayo eh please?" Sabi ko habang pinipigilan ko sya. I am hugging her from the back.

"Sige na love. Balik kana don sa taas babalik din ako wag kang mag alala." Sabi nya at iniwanan na ako kung saan kami nag usap. Tinignan ko siya hanggang sa mawala na sya sa paningin ko. Unti unti narin akong nag ayos ng sarili ko para bumalik sa room ni Davi.